Deus et Diabolus
(Galileo CMC026)
Het Al Andaluz project is een samenwerking tussen die groepen: LHam de foc uit Spanje, het Marokkaans-Spaanse Aman Man en het oorspronkelijk Duitse Estampie.
De eerste is bekend als een vernieuwende groep die traditionele Spaanse volksmuziek mengt met hedendaagse, soms gothic invloeden. Aman Aman brengt een kruisbestuiving met de Moors-Catalaanse volksmuziek en Estampie is een grootheid in de oude Renaissance muziek, maar maakt ook uitstapjes naar het neoklassieke en zelfs de gothic wereld. De drie groepen geven een overzicht van de bloeiende muziekcultuur in het middeleeuwse Spanje, waarbij de drie culturen naar voren komen: de Moors-Arabische, de Christelijke en de Joods Sefardische. Het is een adembenemend album geworden waar je het idee van belegen, stijf of elitair maar direct uit je hoofd moet zetten. Het spettert van de energie, met name door de krachtige percussie maar ook de met volle dynamiek gezongen en opzwepend gespeelde nummers. Het merendeel van de composities zijn traditioneel, een aantal komt uit de Cantiga de Sante Maria en een tweetal is van eigen hand. Je kunt zeggen dat op het album een volkomen integratie plaatsvindt zonder verlies van eigen identiteit. Zo hoor je in een Sefardisch lied de Arabische percussie of een westerse blokfluit. Of een draailier omgeven met Arabische klanken en klassieke vocalen in een pandero. De instrumentatie is niet eens zo uitgebreid maar de variatie die men met de middelen oproept is enorm en blijft desondanks herkenbaar. De vocalen zijn sterk: enerzijds geschoold en anderzijds heel natuurlijk. Ook deze gaan ongeremd samen in het Al Andaluz project. Het album is van het begin tot het eind n feestelijke orgie van virtuoze muziek. Dan weer ingetogen om vervolgens uit te barsten. Ik heb het album al keren achtereen beluisterd en telkens onderga ik die fascinerende aantrekkingskracht die de muziek op je uitoefent. Zonder meer is dit voor mij een absolute must uit het afgelopen jaar.
