Annalivia – The same way down

The same way down
(www.annaliviamusic.com)

Annalivia was duidelijk toe aan een nieuw album toen bekend werd dat fiddler Brendan Carey Block en contrabassist Stuart Kenney aangaven de band te verlaten voor andere muzikale uitspattingen. Na een korte speurtocht kwam fiddler Mariel Vandersteel in beeld om samen met fiddler Emerald Rae de muziek in te kleuren van zangeres/gitariste Liz Simmons en zanger/gitarist/mandolinespeler Flynn Cohen. Waar Block’s fiddletechnieken verwezen naar Cape Breton, is Vandersteel een old-time en Scandinavisch gerichte fiddler. Dit verandert ook de sound van Annalivia op een positieve manier, want Simmons heeft met haar traditionele achtergronden een bepaalde sound voor ogen die enerzijds heel Keltisch is en anderzijds ook helemaal verwijst naar de veranderingen die de Keltische muziek heeft doorgemaakt sinds de Ieren en Schotten zich in Amerika hebben gevestigd. Lag de nadruk bij de vorige albums meer bij de Keltische sound, nu heeft Annalivia een enorme stap voorwaarts gemaakt naar een duidelijkere vorm van cross-over. The same way down is daarmee het meest geslaagde album in een rij van drie. Annalivia maakt hele frisse akoestische muziek waarin ieder bandlid een even groot aandeel heeft. De twee fiddlers vullen elkaar enorm goed aan en creëren samen een hele warme sfeer rond de schitterende zangstem van Simmons. Haar gitaarspel en dat van virtuoos Cohen vullen elkaar eveneens heel goed aan. Er valt in mijn beleving geen enkele kanttekening te plaatsen bij dit muzikale groepsproces, want de balans tussen alle instrumenten en de zang is perfect! The same way down opent meteen al sterk met de traditional False Sir John, om je vervolgens helemaal in te laten pakken door een wondermooie tune van Rae. De songs Bright Sunny South (traditional, leadzang door Cohen) en Restless for a while (Mark Simos) liggen kwalitatief op één lijn met de songs die Simmons schrijft. Haar Deepest Water vind ik erg geslaagd, maar ik weet inmiddels dat Simmons niet voor minder gaat! Snag is een zeer aantrekkelijke tune van de hand van Cohen, die op zijn beurt hier een mooi stukje mandolinewerk laat horen. Annalivia is als een warm bad, het bevat alles waar je in deze muziek naar verlangt en dit is ook nog ongelooflijk goed uitgebalanceerd.

Scroll naar boven