Wrecking ball
(Sony 8691-94254-2)
Bruce Springsteen kent twee gezichten: die van de extroverte stadionrocker, en die van de introverte troubadour. Folkliefhebbers hebben over het algemeen een voorkeur voor de laatstgenoemde gedaante. Een plaat als Nebraska, en natuurlijk de Seeger sessions, zorgen ervoor dat Springsteen bij de liefhebbers van traditionele muziek een potje kan breken. Wrecking ball houdt een beetje het midden tussen de twee uitingsvormen. De bombast en het grote gebaar zijn duidelijk aanwezig, maar ook zijn volksmuziekkant komt naar voren. De nummers werden dan ook vanuit zang en gitaar uitgebouwd tot een groter geheel. En in Death to my hometown klinken zelfs Ierse invloeden. Dat alles maakt ambivalente gevoelens in de recensent los. De elf composities dragen wel een thema dat velen moet aanspreken: hoe de gewone man zich staande moet houden in roerige economische tijden. Springsteen blijft de volkse jongen, die zich uitdrukt zoals het bij hem past. Ik zou graag een akoestische versie van Wrecking ball willen horen, om (zeker) te weten of dat voor mij beter zou werken.
