Cara Dillon – A thousand hearts

Cara Dillon haerts

A thousand hearts
(Charcoal 88843069482)

Cara Dillon is na een afwezigheid van vijf jaar terug. Haar fragiele engelenstem klinkt op 11 tracks, waarvan het grootste deel bewerkingen van traditionals zijn, maar een flink deel ook eigentijdse songs. Geen thema, verklaart Dillon, of het moet ‘from the heart’ zijn. Naast echtgenoot en producent Sam Lakeman op akoestisch gitaar en keyboards is er een indrukwekkend rijtje gastmusici. Belangrijkste zijn James Fagan (bouzouki), Jarlath Henderson (pipes en whistles), Ed Boyd (gitaren), Neil Murphy (fiddle) en Luke Daniels (trekzak). Verder zijn er opvallende gastvocalisten. Op Bright morning star wordt het achtergrondkoor gevormd door Aofi O’Donovan (Crooked Still) en Timothy B Smith (Eagles). Een prachtig nummer, maar de vocalen krijgen wel een erg Amerikaans close-harmony sfeertje, wat ik verder niet bij het nummer vind passen. Ondanks de vele gastmusici is de muziek niet vol geprogrammeerd. Het is transparant met de akoestische instrumenten duidelijk onderscheidend hoorbaar. Er is voldoende afwisseling met up- en slowtempo nummers. En dat is wel eens wat anders geweest bij Dillon. Tevens is de stem(opname) natuurlijk gehouden, dus zonder de op andere albums te nadrukkelijk aanwezige nagalm. Met een nummer als Moorlough Mary bewijst Dillon dat ze nog steeds erg sterk is in verhalende songs. Heerlijk is ook de slechts op piano begeleide, meeslepende slow ballad River Run. Dit soort nummers passen als geen ander bij Dillon. Twee Gaelic songs slechts. Erigh suas a storin krijgt een melodielijn die lijkt op de van Paddy´s green shamrock shore met een lekkere instrumental er achteraan. Haar versie van Tamse im Gholadh is weer spaarzaam begeleid op piano. Als uitsmijter trakteert Dillon ons op een innemende versie van As I roved out. Het duurde vijf jaar, maar dan heb je ook een prima album op de markt gezet Cara!

Scroll naar boven