In een volle Handelsbeurs te Gent stelde Lieven Tavernier op 16 februari zijn nieuwste cd Witzand voor. Als voorprogramma was er de nieuwste Vlaamse zanger die in het Nederlands zingt: De Held, artiestennaam voor Jo Jacobs. Ook hij zong de liedjes van zijn zopas verschenen eerste cd.
Elk liedje van De Held was voor mij totaal nieuw. De gitaarspelende gitarist met een tweede gitarist erbij, bewees nog maar eens dat eenvoud ook erg mooi kan zijn. Zijn lied Weet je wat het is riep bij mij de herinnering op aan Jaap Fischer, nu al een halve eeuw geleden. De Held was een mooie inleiding op de hoofdact van de avond: Lieven Tavernier met muzikanten waarmee hij zijn cd Witzand had gemaakt.
Tavernier begon al even eenvoudig als De Held. Hij zong zijn ouder nummer De verdwenen karavaan, zichzelf begeleidend op gitaar. Daarna kwam de hele band zich bij hem vervoegen: Koen Gisen – ook de producer van Witzand – Klaas Delvaux en Peter De Bosschere. Samen zijn ze White Velvet, de begeleidingsband van An Pierlé, de vrouw van Gisen. Ook zijn oude makker, gitarist en mondharmonicaspeler Bruno Deneckere was erbij. Pierlé vormde samen met Sarah Ferri en Cleo Janse het achtergrondkoor dat ook op de cd te horen is, ondermeer op het titellied Witzand, een prachtige ballade. Live klonk het wat kloeker met de stevige countryklanken door de band. De meeste liederen van de cd bezingen, net als in veel vroegere chansons van Tavernier, mijmeringen en herinneringen aan vroeger, aan verliefdheden, aan dromen. Op het concert zong hij alle nummers van de cd met tussendoor en als bisnummers nog een aantal eerder verschenen liedjes. Opvallend was de rust waarmee Tavernier deze keer op scène stond. Waar hij zich vroeger vaak zelf relativerend in vraag stelde en ook onzeker was over het goed gestemd zijn van zijn gitaar, was daar nu niets van te merken. Af en toe maakte hij een leuke opmerking zoals “nu ga ik even aan de zuurstoffles” toen hij het podium verliet om het over te laten aan de drie vrouwen. An Pierlé nam plaats aan de piano en zong, met Ferri en Janse op de achtergrond, een adembenemende versie van het ijzersterke lied Eerste sneeuw. Ze kreeg er een uitzonderlijk lang applaus voor. Daarna verscheen weer de ganse groep om verder, met volle klank, liederen van de cd te laten horen. Af en toe zong Tavernier intiemer zoals bij La cathédrale, een mooi Franstalig nummer over alweer een jeugdliefde, waarbij enkel Delvaux hem op cello begeleidde. Als bisnummer kon natuurlijk zijn herwerkte versie van De Fanfare van hoger en dorst niet ontbreken. Omdat het publiek bleef aandringen kwam er nog De klokken van Sint-Baafs, nu met Bruno Deneckere en Tavernier zelf die tegen elkaars gitaar op speelden.
Zullen radiomensen eindelijk begrijpen dat Taverniers chansons niet laten horen, schuldig verzuim is?
cd: Witzand, CTC-2990617 www.lieventavernier.be
cd: De Held, Petrol 073131 www.deheld.be
