c – Luisteren
(eigen beheer drem03/Coop Breizh)
De Bretonse formatie Dremmwel viert met deze productie min of meer haar 20-jarig bestaan. Een aandeel op een paar verzamelcd’s niet meegerekend, is dit overigens pas hun derde plaat. En een goed gevulde plaat is het met 66 minuten speelduur in ieder geval geworden.
Dremmwel heeft zijn basis in de Cornouaille, het zuidwesten van Bretagne. Ze speelt dansmuziek uit alle delen van Bretagne, met invloeden uit andere Keltische gebieden, en is ook niet wars van enig modernisme. Overigens zonder dat hiermee het oorspronkelijke karakter van de dansmuziek wordt aangetast. De bezetting van de groep is al een aantal jaren ongewijzigd, waarbij traditionele instrumenten als de bombarde, biniou, accordeon en Bretonse harp het geluid bepalen. De danstunes zijn gevarieerd, soms verrassend gearrangeerd en worden met verve ten gehore gebracht. Tussen gekende Bretonse dansvormen is ook ruimte gemaakt voor bijvoorbeeld een stukje New Orleans jazz op trompet of knetterende dissonante melodielijnen op de bombarde. En van de gastrollen is weggelegd voor zangeres Louise Ebrel, een grande dame met een fikse portie ‘Bretonse blues’ in haar stem. Haar karakteristieke klaaglijke gezang wordt nogal hard en direct in het klankbeeld gezet, wat het dramatisch effect wel versterkt, maar iets te dominant naar mijn smaak. Lans, hetgeen zoveel betekent als lan of spirit, is een boeiende plaat geworden die de luisteraar meevoert langs de grenzen van de Bretonse muziek. De plaat eindigt nogal curieus met geluidsfragmentjes met introducties van de groep op diverse festivals van over de gehele wereld waar men optrad.
