Da questa parte del mare – Luisteren
(Le chant du monde 274 1442 / Harmonia Mundi)
De singer-songwriter, de ‘cantautore’ zoals men dat in Italië noemt, Gianmaria Testa schrijft zijn liederen meestal rond een thema. Voor deze nieuwe cd was dat niet anders.
Je kan de verschillende liederen onder de noemer van ‘emigratie’ plaatsen. De hoes toont een foto van een groep stappende mensen, beladen met pak en zak.
Deze zanger die, omwille van zijn stem en eerder ‘gesproken’ zang, doet denken aan Paolo Conte verdient echt onder zijn naam erkend te worden. Zijn chansons klinken veel rustiger en potischer dan de jazzy songs van Conte. Met goede begeleiders, dezelfde als op zijn Altre latitudini uit 2003, weet hij zijn teksten te ondersteunen en muzikale intermezzo’s te plaatsen. Sobere gitaarklanken drukken soms droefheid uit, bij een ander lied is het de trompet of het accordeon dat de stemmingen verklankt. Ook de sobere percussie heeft haar plaats in de begeleiding. De klarinet van Gabriele Mirabissi schreeuwt het onrecht uit alvorens Testa zijn lied over het droevige lot van bootvluchtelingen zingt. Evengoed als bij zijn vorige cd’s boeit Testa van de eerste tot de laatste klank. Je hoeft helemaal zijn teksten niet te begrijpen om door zijn voordracht en muzikale begeleidingen aangegrepen te worden. Maar het is wel toe te juichen dat je de teksten kunt nalezen in het Frans of het Engels. Wie geen Italiaans kent begrijpt zo uiteraard beter de pijn van het vertrekken, bezongen in Ritals of de trieste zang in Miniera van de Zuiderse mijnwerker die naar Mexico emigreerde.
