Palomino
(Appel Rekords APR 1338)
Volgens de uitgever kan de Italiaanse groepsnaam vrij vertaald worden als ‘gebroers hollebollekes’, wat verwijst naar het humorgehalte in hun muziek. Die ‘gebroers’ zijn Pablo Golder op diatonische accordeon en Baltazar Montanaro op viool. Deze laatste is niet aan zijn proefstuk toe in het samenspelen met accordeon. In 2010 maakte hij al een fel gesmaakte cd met accordeoniste Sophie Cavez. Hier speelt deze violist van Franse origine samen met een uit Italië afkomstige accordeonist. Beide muzikanten zijn om een of andere reden in België blijven hangen en hebben bij balfolkers een mooie reputatie verworven. Op deze cd doen ze die reputatie alle eer aan. En niet alleen balfolkers zullen deze muziek kunnen appreciëren, ook gewoon luisteren naar deze muziek geeft een zalig gevoel. Hoeveel verschillende sferen kunnen deze muzikanten wel oproepen met hun twee instrumenten? In Scheys is duidelijk zigeunerinvloed te horen. Het nummer Papa is een lange muzikale mijmering. En op Rigaudon denk je zowaar even een banjo te horen. De onwaarschijnlijke pizzicatopartijen die Baltazar speelt zijn vaak erg leuk. Het voorlaatste nummer Westmalle triple klinkt alsof ze allebei aardig wat van dat lekkere bier gedronken hebben. De cd besluit met Caro fratello con voce. Het is een herhaling van de mooie melodie van het openingsnummer, maar nu met zang erbij. Wie de stemmen zijn is niet bekend maar het klinkt als traditionele Italiaanse volkszang. Alle nummers zijn gecomponeerd door ofwel Pablo, ofwel Baltazar, ofwel beide samen. Ben je geen balfolker? Schenk je dan een Westmalle in en drink hem rustig uit terwijl je van deze muziek geniet.
