 |
Bright side of down
(Red House Records RHR CD271 / Music & Words)
Het nieuwe album van John Gorka bevat weinig nieuws. Op ieder album van de Amerikaanse singer/songwriter staan knappe, hoogstaande songs die immer tot de verbeelding spreken. En elk van die schijven kent twee a drie nummers die in de horse categorie belanden. Fraaie ballads, gezongen met die diepe warme bariton. Of wat zwoele semi rocksongs in aanstekelijk tempo. Gorka maakt geen slechte songs en slechte albums. En ondanks dat de onderlinge verschillen telkens heel klein zijn, is elk album op zich meer dan de moeite waard, Bright side of down incluis . Opener Hold up in Mason city zet de toon op dit album als zo’n catchy uptempo laid-back song die continu in je hoofd blijft rondzingen. Dat daarna wat gas wordt teruggenomen is misschien wel het ‘grote’ verschil met de voorganger. Bright side of down is folkier en klinkt akoestischer dan voorheen. De titelsong is daarvan een schitterend voorbeeld: akoestisch gitaar op de voorgrond, een knorrend basje en licht aangezette keyboard. In feite is dit het kerngeluid van Gorka op deze schijf, al worden hier en daar op knappe manier andere instrumenten, waaronder een rhodes of drums, toegevoegd. Ook is de lijst met musici beperkt. Een vaste kern –elektrisch gitaar, bas, drums, keys- met aanvulling van voornamelijk gastvocalisten, waaronder Antje Duvekot, Eliza Gilkyson, Lucy Kaplansky en Claudia Schmidt. Uitzondering op de regel is Don’t Judge a life. Qua melodie wat musicalachtig, gespeeld op slechts gitaar en spaarzame, spacy keyboardklanken als achtergrond, maar met een diepgaandere tekst dan gebruikelijk in dit genre. Vaste gastbassist Michael Manring mag zijn partij spelen in Mind to think, het meest folky nummer dankzij vooral de oldtime fiddle van Cale Baglos Reed en het getokkel op de banjo door Gorka himself.
