Brother Sinner & the whale
(Black Hen Music BHMCD70 /CRS)
Na enkele samenwerkingen, recentelijk onder andere met Corinne West en Sarah Harmer, keert de Amerikaanse countryblueszanger en gitarist Kelly Joe Phelps terug naar de oorsprong. Slechts gitaar en stem doen het op dit album. En meer heeft het eigenlijk niet nodig bij Phelps. De man verstaat de kunst om met minimale middelen het maximale rendement te behalen. Aan de basis staat zijn perfecte slide-techniek. Maar ondanks de virtuositeit zul je hem niet betrappen op overdadigheid. En dan die warme, ietwat hese en daardoor volmaakte bluesstem: doorleefd, krachtig en toch innemend. Het album ademt een spirituele sfeer uit. Vrijwel alle titels verwijzen naar religieuze situaties zoals Talkin to Jehova, Hope in the Lord to provide, The holy spirit flood, Down to the praying ground en Guide me o thou great Jehova. Of Phelps hier een bekerend album aflevert hou ik in het midden, maar de duivel, Jezus, de spirit etcetera komen frequent in de teksten voor. Ach, de oude bluesmannen hadden het daar ook al over,en dat maakte hun muziek, net als die van Phelps, niet minder interessant. Ondanks het meditatieve karakter spettert het wel op het album, al gooit Phelps er net zo goed heerlijk intieme ballads tegenaan, zoals Sometimes a drifter. Nummers waar je eens lekker voor gaat zitten. Kelly Joe Phelps is terug bij af en helemaal terug. Zeg maar wedergeboren.
