Marcus Robbin – Last hippie standing

Last hippie standing

(Merlins nose records DVD / Clear spot)

Documentairemaker Marcus Robbin maakte een documentaire over Goa, het Indiase paradijs van de hippies in de jaren zestig. De titel suggereert dat het een uitstervend ras is. Dat is enerzijds juist, maar toch weer verwarrend. Goa blijkt nog steeds de thuisbasis van enkele geëmigreerde hippies uit de voorgaande eeuw of zelfs geremigreerde hippies, die na vertrek uiteindelijk terugkeerden naar hun ‘paradijs’. In de film komen er een handjevol aan het woord. Dat gebeurt pas halverwege, waarbij ineens wordt teruggeblikt op die eind zestiger, begin zeventiger jaren van de voorgaande eeuw met originele beelden. Daarvoor wordt duidelijk dat Goa nog steeds een oord voor zoekende jongeren is. Maar of die nu hippies genoemd mogen en kunnen worden? ‘Ravers’ noemt een van de geïnterviewden ze, de nieuwe generatie die de stranden in west India bevolken. De vrolijke, vaak ongecompliceerde muziek, simpele akoestische liedjes op gitaar en met fluit, percussie en soms doorspekt met sitargeluiden of de hypnotiserende, repeterende mantragezangen klinken al niet meer in Goa. Wel de monotone beats uit de electronicadozen. Net zo bezwerend, maar toch een ander doel nastrevend. Dat van vermaak en daar is de gouverneur van Goa duidelijk in. ‘Vroeger kwamen hier jongeren met idealen, zonder geld. Dat willen we niet meer. We willen toeristen die geld meebrengen.” Wat er dan nog van het hippie ideaal over is gebleven wordt niet geheel duidelijk. Stereotype hippiegangers, bekeerd tot het hindoeïsme of als swami, rakelen oude idealen op als ‘peace love and freedom’ en hebben het over ’transformatie door de muziek’. Vervolgens zien we een van de goeroes als DJ doodleuk een technoparty in Berlijn opleuken. Nee, erg contentieus en consequent zit de documentaire niet in elkaar. Voorbeeld: de eerste paar minuten is de filmmaker aan de hand van een gids op zoek naar dé plek van de hippie activiteiten en krijgen we uitleg over waarom ze in India aan de linkerkant van de weg rijden en claxoneren bij het naderen van een kruising. Voegt weinig toe aan wat de titel suggereert: op zoek naar de laatst overgebleven hippies en wat er van hun idealen nog over is gebleven. En voor de muziek? Jonge neo hippiefolkgroepjes zullen zich niet door deze film geïnspireerd voelen noch de achtergronden beter leren kennen.

 

Scroll naar boven