 |
Once upon a time
(CPL music 006)
Otava Yo is de muzikale kruising van Kozakkenfolk met Monty Python. Ofwel de Russische versie van de Bonzo Dog Doo Dah Band. De zespersoonsformatie zet je voortdurend op het verkeerde been. De foto in de inlay doet het ergste vrezen: een stel verlopen, uitgemergelde piraten, krijgshaftig met hun wapens in de handen. Gelukkig zijn dat muziekinstrumenten.
En als je de eerste track beluistert, trekt walging door je heen. Een flauw op gitaar en mandoline gespeelde country kinderdeun. Maar dan barst het geweld los. Een intro met elektrische gitaar en een Galicische doedelzak, die een melodie spelen die zo uit een Amerikaanse western uit de jaren zeventig gestolen kan zijn. Aansluitend het lied, dat een gezongen dansmelodie is, gebaseerd op een traditional en het feest na het werk aankondigt. De introductie van de Russische traditionele song There was an old lady with a goat doet de wenkbrauwen fronsen. Want is dit niet gewoon ons oud Hollandse Sinterklaaslied Daar wordt op de deur geklopt?
Ik begin er nu echt zin in te krijgen… Zelfs imitaties van de geit halen me niet van mijn stuk. Een schitterend stukje instrumentale folk, met gusli, viool en doedelzak leiden de mooie ballade The tale of Ivan groove in. Ineens duikt daar een suite van Gavottes op, maar zeker niet de Bretonse variant. Ivan the crayfish is muzikaal dan wel gebaseerd op een Bretonse traditional, maar heeft een Russisch overgeleverde tekst, die overigens geheel onnozel is. Het is een van de weinige slow tempo nummers op de cd. In the blacksmiths forge is het gothic nummer van de band, gezongen met heerlijke grungestemmen. Overigens is de sterke polyfone zang in vrijwel alle nummers opvallend. Riorita is een fraaie parodie. Zo klinkt er een vleug Kalinka door. Of is het juist een ode aan de Italiaanse grandeur van een Nino Rota?
Het is volop genieten van deze Russische mafkezen, die echter wel een hoogwaardig en zeker muzikaal verantwoord product afleveren. Technisch en qua arrangementen zit het allemaal donders goed in elkaar. De cd werd oorspronkelijk al in 2009 in eigen beheer uitgebracht, maar nu opnieuw – en zeer terecht – door Christian Pliefke in de markt gezet.
