 |
Close shaved
(Ride On Music rom002/Coop Breizh)
In onze lagen landen wemelt het al jaren van de folkbandjes die de Iers/Keltische muzikale cultuur uitgebreid omarmen en uitdragen alsof deze uit onze eigen achtergrond is ontsproten. Ook in Duitsland is het spelen van jigs, reels en hornpipes en het zingen van deze folksongs nog steeds zeer populair. In Frankrijk hebben ze met Bretagne natuurlijk een prachtig Keltisch bolwerk met een zeer rijke muzikale traditie. En ook daar maken muzikanten regelmatig de letterlijke en figuurlijke oversteek naar Ierland om daar inspiratie op te doen. De formatie Poppy Seeds uit Bretagne bestaat uit muzikanten die over een ruime mate aan speelervaring beschikken in hun eigen Bretonse muziek en in diverse groepen actief zijn. Pierre Cadoret (dwarsfluit), Benoit Volant (viool), Tom Lemonnier (gitaar) en Camille Philippe (zang, mandoline) laten horen dat ze daarbij vooral instrumentaal een prima niveau halen. De tunesets klinken fris, speels en virtuoos. Een sprankelende mandoline, gedegen viool- en fluitwerk en strakke gitaarondersteuning. Prima in orde allemaal. Lastig punt blijkt de zang. Camille Philippe heeft niet eens een onaardige stem, maar is wel ernstig behept met een flink doorklinkend Frans accent in de drie liederen op deze cd. Niet onlogisch uiteraard, maar wel een tikkie storend. Vooral in Billy Gray (ook bekend als Planxty’s True love knows no season) komt dit tot uitdrukking. En omdat ook de timing van de tekst wat ongemakkelijk zit vraag je je haast af of hij wel weet wat hij zingt. De Ierse en andere traditionals worden overigens passend aangevuld met eigen composities in dezelfde stijl. Misschien in het vervolg de liedjes bij voorkeur in het Frans doen?
