Het Tanz und Folk Festival is gisteren al begonnen maar vandaag is pas de officiële start. Zoals ieder jaar vindt die opening – met uiteraard een toespraak van de burgemeester – op de Markt plaats. Het land dat tijdens het TFF centraal staat, wordt daar gepresenteerd.
Dit jaar gaat de aandacht uit naar China. Niet vreemd dus dat er een ‘levensechte’ draak op het podium belandt. Maar het is toch vooral de muziek die de aandacht opeist. Zoals Gong Lina die met het koor DaBaiSang grote indruk maakt. De zangeres introduceerde in China een vorm van koorzang die gebaseerd is op traditionele Chinese zangtechnieken. Enkele decennia geleden bestond een dergelijke zangvorm nog niet. Tijdens het festival zal zij op enkele van de circa dertig locaties nog drie keer optreden. Ook de Makit Dolan Muqâm Troupe die uit Oegoeren bestaat en het ‘familieorkest’ Yi Jia Ren zullen op het festival opnieuw te horen zijn. Gelukkig maar, want deze groepen nodigen uit tot wat langer luisteren dan tijdens zo’n openingsflits.
Vandaag is het ook muziekfeest in de binnenstad. Op diverse plekken spelen muzikanten van sterk uiteenlopende pluimage. Er zijn zangduo’s, muziektrio’s, hakkebord- en xylofoonspelers maar ook grotere groepen. Daarbij SumSum – met muzikanten uit Frankrijk en Israël – die het publiek nadrukkelijk bij de optredens betrekt. Ook de doedelzakken van het Pipenbrock-Orchester zorgen ervoor dat je niet slechts voorbijloopt maar toch even blijft luisteren en kijken. De muziek geeft de binnenstad – waar het bovendien wemelt van de kiosken met allerlei traditionele gerechten – een bijzondere sfeer.
Een van de hoogtepunten van de dag was het concert van Oumou Sangare met Bèla Fleck. De banjoïst speelde vooraf nog enkele nummers solo op zijn eigen virtuoze wijze. Gelukkig maar, want tijdens het gezamenlijk optreden speelde vooral de Afrikaanse zangeres samen met haar orkest de hoofdrol.
Rudolstadt is ook het festival van de folklore. Traditionele costuums uit allerlei landen kom je er tegen. Daarbij zijn traditie en muziek soms op fraaie wijze gecombineerd. Dat is zeker het geval bij de Grupo Polifonik Shpati uit Albanië. De meerstemmige zang – soms aangevuld met bijzondere fluiten – klinkt zeer bijzonder in onze West-Europese oren.
Indrukwekkend was het concert van de Tashi Lhunpo monniken uit Tibet. Bij hen wisselden religieuze en ceromoniele gezangen elkaar af. De costuumwisselingen waren groots. Door een flinke vertraging van het gezelschap op weg naar Rudolstadt werd het geduld van het wachtende publiek wel op de proef gesteld. Die moeite werd echter ruimschoots beloond.
Het festival in Rudolstadt is echter niet alleen om muziek te beluisteren en folklore te bekijken. Ook het verstrekken van informatie is een uitgangspunt. Er zijn lange rijen instrumentbouwers. Er vinden workshops plaats en vaak komt er een thema voorbij: Op 14 juli is het honderd jaar geleden dat Woody Guthrie werd geboren. Dat onderwerp krijgt in Rudolstadt extra aandacht. Niet vreemd als je weet dat Woody’s dochter, Nora, is getrouwd met Michael Kleff. De in Duitsland onbetwiste folkautoriteit is een van de presentatoren op het festival. Hij stelde in het Landestheater van Rudolstadt een tentoonstelling samen. Die is geheel gewijd aan de beroemde Amerikaanse singer-songwriter. Foto’s, krantenartikelen en manuscripten werpen een vaak interessante en soms intieme blik op het leven van de ‘Vader aller folkzangers’. Daarbij onder andere het manuscript van This land is your land, dat in de oerversie nog God bless America heette. Bovendien is de Nederlandse versie van het lied (zie foto) tentoongesteld. Een versie die bij ons toch nooit de populariteit van het origineel heeft kunnen evenaren.
Morgen valt er hier ongetwijfeld weer veel nieuws te ontdekken.
