 |
Libation
(Cumbancha CMBCD30/Munich)
Inmiddels zeventien jaar geleden werd de Sierra Leone’s Refugee All Stars in een vluchtelingenkamp in Guinee opgericht. In die periode vonden noodgedwongen personeelswisselingen plaats. In het afgelopen decennium verschenen er slechts drie albums. Libation is de recente loot aan het palmares. Opnieuw, evenals bij het debuut Living like a refugee, werd deze geproduceerd door Chris Velan. Volgens de beschrijvingen keren de All Stars terug naar hun rootsy, akoestische sound van weleer. Toch vind ik het geluid behoorlijk elektrisch met een stevige bas, een elektrische gitaar, af en toe een orgeltje (?) en in enkele nummers krachtige blazers. Een ‘rond het kampvuur’ gevoel wat dit zou moeten opleveren komt er bij mij niet in. Eerder de beleving in een dampende, zwetende en hossende massa in een veel te kleine ruimte of een in een afgesloten tent op een festival. Broeierig is wellicht de juiste typering. En daar is niks mis mee. Niet voor niets zijn de Sierra Leone Refugee All Stars geliefd op daartoe geëigende podia. Het zal er ongetwijfeld heupwiegend aan toe gaan. De mannen zingen zowel in inheemse talen, als in het Engels. Dat is op zich al vermakelijk. Het klinkt een beetje als het ‘we zijn zo blij’ Nederlands van Churandy Martina. Met soms naar reggae nijgende ritmen is het, ondanks alle – voormalige? – verderf in het thuisland, op Libation een en al vrolijkheid.
