 |
Mirabilia
(Two Wild Women Records tww287)
Sfeermuziek, is dat een lelijk woord? Dat doet denken aan muzak in een winkelcentrum of de muzikale omlijsting van een natuurfilm? Toch kwam dit woord het eerst bij me op bij het luisteren naar het trio Whalebone. En zeker niet met een negatieve insteek, integendeel. Steve Downs (gitaar, mandoline), Charlotte Watson (gitaar, bouzouki) en Sarah Ibberson (viool) leverden sinds hun eerste samenkomst in 2005 al diverse albums af met instrumentale akoestische muziek. Mirabilia is de zesde in de rij, die geheel bestaat uit eigen composities en arrangementen van de groepsleden. Naar eigen zeggen vindt hun muziek zijn oorsprong in de Britse natuur en landschappen, met wat invloeden uit de Keltische en Oost-Europese cultuur en wat vleugjes Americana. Mooi uitgewerkte sfeertekeningen, met zoveel zeggingskracht dat teksten en zang niet direct gemist worden. Dat is althans de insteek. De opnamen werden gemaakt in hun eigen Brewhouse studio in het Engelse Shropshire, met uitzicht over eerder genoemde landschappen en de rivier Severn. Tokkelende gitaren, mooi vol vioolgeluid, transparant klankbeeld. Maar wel met veel afwisseling, van dromerig en melancholiek tot pittige strakke tunes met soms zelfs elektrische gitaar. Gewoon mooi, niet meer en niet minder.
