De Neerkant
(V2 Records VVNL 31782)
Na het uitbrengen van Dromen van Johanna, zijn cd met twaalf vertalingen van nummers van Bob Dylan, had Ernst Jansz geen enkele inspiratie voor nieuw repertoire, uitgaande van de gedachte dat er nu niets meer toe te voegen viel. Toen kwam na enkele jaren het verzoek van iemand om een ... lees verder »
Svalan
(Åkerö CD17 / Xango)
Als je over accordeonmuziek in Finland spreekt, valt al snel de naam van Maria Kalaniemi. Ze bespeelt de knoppenaccordeon alsof ze een heel orkest dirigeert. Haar nieuwste cd die ze samen met harmoniumspeler Eero Grundström maakte, is alweer zo’n etalage vol virtuositeit en ook daar blijkt weer haar veelzijdigheid. Tussen de traditionele ... lees verder »
Nij
(cmh 17093 / Marista)
Na een jarenlange samenwerking met andere muzikanten sloeg Martin Korthuis een nieuwe weg in. Hij wou wel eens wat anders. Met Eddo Pol maakte hij het album Nij. Korthuis neemt daarbij de zang en de akoestische gitaar voor zijn rekening. Daarnaast is de elektrische gitaar van Pol duidelijk en ... lees verder »
A thing made of rags
(Acoustic Music Records 319.1562.2, Rough Trade)
Steve Hicks is een Engelse fingerpicking gitarist (en luitspeler) die een breed terrein bestrijkt. Zijn eerste gitaarleraar was een flamencogitarist, op de universiteit werd hij bekoord door folkmuziek, om vervolgens klassiek gitaar te gaan studeren. Hicks is sterk beïnvloed door John Renbourn.
“A thing made ... lees verder »
Woody Guthrie’s Roll Columbia
(Smithonian Folkways SFW 40226 / Music & Words)
De meest creatieve periode van Woody Guthrie is wellicht die ene maand in 1941 dat hij ambtenaar was. In mei van dat jaar kreeg hij een uitnodiging van de Bonneville Power Administration om liedjes te schrijven voor een documentaire film. Het doel ... lees verder »
Rautasuu
(Nordic Notes NN090)
Rautasuu is een cd single van Finlands nieuwe topband Okra Playground. Slechts de titelsong is nieuw. De andere twee tracks – Kaunokiele en kun mun kutlani tulisi – zijn afkomstig van het album Turmio. Bij Okra Playground hoor je flarden van Värttina, Hedningarna, maar ook de traditionele Finse muziek uit Karelia, waarbij ... lees verder »
Mande Kulu
(Buda Musique 860307)
Mande Kulu is het derde samenwerkingsalbum tussen Samba Diabate (gitaren, jeli n’goni) en Vincent Zanetti (gitaar, zena, djembe). Intussen speelt het duo onder de naam van hun eerste cd Kala Jula.
Op deze derde schijf krijgen ze ondersteuning van Jacky Molard (viool, altviool) en contrabassiste Hélène Labarière. De rol van de ... lees verder »
Lieblingslieder
(Ruhrfolk 4010)
Die Feurersteins is een familiebedrijf. De zussen Carla (zang, gitaar, bodhran) en Emily (zang, wurlitzer, autoharp) en broer Guntmar (zang, gitaar, banjo, mandoline) worden gecompleteerd door trekzakspeler Thomas Hecking. Die laatste is de stille kracht van het kwartet: nergens echt uit de band springend, altijd aanwezig zonder op te vallen, maar altijd de ... lees verder »
Live, in unison with the stars
(Coop Breizh CD/DVD 1110-DB14)
Denez Prigent is een hele grote meneer in Bretagne. De stem van de Gwerz, het – meestal – trage en verhalende balladelied vol kommer en kwel, gezongen in het Bretoens. Die trage, meeslepende songs wisselt hij af met snellere kan ha diskan, gebouwd op Bretonse dansritmen ... lees verder »
Zafon
(Homerecords.be)
KV Express is een projectnaam van de virtuoze trekharmonicaspeelster Sophie Cavez, waarachter geen hele band, maar een soliste schuil gaat. Zafon is haar volgende creatie die duidelijk laat horen dat de balgkoningin uit België komt, al staat Cavez open voor alle kleuren van de wereldmuziek, waardoor haar eigen geschreven werk een behoorlijk cross-over gehalte ... lees verder »
Dream darling
(Haldern Pop Recordings HPR-110, PIAS)
Stilte is het hardste lawaai dat muziek kan brengen… Het brengt spanning en een ongemakkelijk gevoel, dat is zo krachtig. Dat is vrij vertaald de verantwoording die zanger/gitarist Rob Goodwin geeft voor de muziekstijl die The Slow Show koos. De band bestaat naast Goodwin uit Frederick ‘t Kindt (toetsen), ... lees verder »
Feelin’ fine
(GFTB 7051)
Wie ooit Derroll Adams live heeft gehoord vergeet hem nimmer. De eenvoud en vanzelfsprekendheid waarmee deze zanger en banjoman zijn liederen bracht kan uniek genoemd worden. Ikzelf zag hem voor het eerst op het festival te Dranouter in 1981. Het was voor mij, wat je noemt, een revelatie.
Na zijn dood in ... lees verder »