(Buda Musique 860391)
In C is een compositie van de Amerikaanse componist Terry Riley uit 1964. Het wordt algemeen beschouwd als een van de eerste minimal music composities. Riley had – en heeft nog steeds – veel invloed op de elektronische (synthesizer) muziek en generatie- en stijlgenoten zoals bijvoorbeeld Steve Reich en Philip Glass. In C is één lang stuk van pakweg 54 minuten, verdeeld in 53 patronen en dat weer ondergebracht in 9 secties.
Erwan Keravec is een Bretonse doedelzakspeler (op de Schotse highland pipes) die nieuwe en vrije composities voor het aloude volksinstrument nastreeft. Zijn composities zijn (ver)nieuw(end), soms jazzy, avant-gardistisch en experimenteel. Geen muziek om eens lekker bij een feestje op te zetten of om de beentjes te laten zwieren. Op uitzonderingen na – deze In C – voert Keravec dan ook louter eigen werk uit.
De keuze voor In C van Riley is een gedurfde. Keravec koos voor het stuk omdat de muziek eigenlijk prima past bij de samenstelling van de bagad, de Bretonse doedelzakbands met een onderverdeling in doedelzakken, bombardes en percussie. De drones van de pijpen vormen een prima basis van de doorgaande grondtoon van het stuk (in C en G). Toch moesten er vanwege de harmonie aanpassingen aan de instrumenten gedaan worden, waarbij instrumenten speciaal werden aangepast aan die twee grondtonen.
Met betrekking tot de live uitvoeringen bedacht Keravec een cirkelopstelling van zijn muzikanten, waarbinnen zich het publiek bevindt. Het klinkt allemaal heel doordacht (is het ook), geconstrueerd, progressief en wellicht wat geforceerd, maar het klinkt als een klok. Het orkest van de 20 sonneurs (blazers) klinkt als een heuse eenheid, al heeft iedere muzikant in de compositie een eigen verantwoordelijkheid en vrijheid. 20 Sonneurs in C klinkt als een groots project en is dat in meerdere betekenissen ook. Nogmaals, die is geen vermaaksmuziek, maar wel kunstmuziek met emotie, een visie, vernieuwingsdrang en grandioos uitgevoerd.
