Waar de regen op de eerste dag van de 27ste Music Meeting ervoor zorgde dat het park maar matig gevuld werd, zo zorgde de zon voor een geweldige tweede dag. Net als voorgaande jaren zochten jong en oud het festivalterrein op om te genieten van de muziek, film, interviews, de vele kinderactiviteiten en het lekkere eten en drinken. Het leek wel alsof het mooie weer ook invloed had op de muziek, deze was vandaag van hoogstaande kwaliteit.
Na de brunchconcerten in de Hortus Arcadië was het openingsconcert voor het Italiaans, Frans, Zwitserse trio Biondini, Godard en Niggli. Deze drie heren gaven een verbluffend goede show met vlammende jazz-roots-rock, waarin elementen uit de drie culturen van de muzikanten ruim terug kwamen. Drummer en percussionist Lucas Niggli gooide zijn hele ziel en zaligheid in de muziek en zorgde voor waanzinnige ritmepatronen, opzwepende beats en rondvliegende trommelstokken. Indrukwekkend was hoe tubaspeler en basgitarist Michel Godard met zijn instrumenten een stevig fundament neerzette waarop zijn twee medemuzikanten hun capriolen konden uithalen. Accordeonist Luciano Biondini bracht het publiek in vervoering met zowel subtiel spel als razende melodieën die het publiek bij vlagen bijna in extase brachten.
Terwijl de laatste tonen uit de grote tent wegstierven gaf de buurtharmonie Tarcisius een concert samen met de Gangbé brassband op het buitenpodium. De harmonie koos voor een populistisch repertoire waarin de zonnige klanken van oa Copacabana door het publiek werden getrakteerd op een dansje en meezingen. De Gangbé Brass Band speelde dezelfde, lekker in het gehoor liggende muziek als tijdens hun eerdere optredens op het festival. Op het kleinste, intropodium werd inmiddels, net als gedurende de rest van het festival, een optreden gegeven door een van de workshopbands. Ook dat is de kracht van dit festival, plaatselijke muzikanten ontmoeten de wereldtoppers en komen samen tot fraaie nieuwe projecten.
Het tweede concert in de grote tent was van het Koreaanse gezelschap Noreum Machi. Dacht ik even met het openingsconcert het hoogtepunt van de dag al gehad te hebben, de Koreanen strafte mijn naïviteit af met een overdonderende show. Onder bezielende leiding van zanger en percussionist Kim Ju Hong werd de traditionele muziek van het platteland genaamd p’ungmul nori prachtig in beeld gebracht. De muzikanten haalden vol overgave en met duidelijk plezier acrobatische toeren uit op de percussie-instrumenten, betoverden in het eerste deel met sierlijke dans en kregen met bijna hypnotisch spel het publiek juichend op de banken. De kans om Koreaanse muziek te zien en horen komt niet vaak voor in Nederland, als de muziek dan ook nog van zo een hoogstaande kwaliteit is verlang ik zowaar naar een stedentrip naar Seoel.
Hoewel, dat kan ook komen door de uitgekiende reclamecampagne die de muzikanten na het optreden opzetten. Ze mochten gefotografeerd worden, maar zodra je een camera te voorschijn haalde kreeg je wel een boekje over Seoel in je handen gedrukt. Vreemd genoeg reageerde mijn vrouw niet bepaald enthousiast toen ik voorstelde om in plaats van in Parijs onze trouwdag in Seoel te gaan vieren.
Na twee spektakelstukken bood het Joseph Tawadros Quartet een uur aangename en intens gespeelde muziek. Virtuoos Tawadros is een meesterlijke udspeler en bijgestaan door topgitarist John Abercrombie, bassist Drew Gress en percussionist James Tawadros wist hij een aardige set neer te zetten. Het duurde even voordat het de muzikanten lukten hun spel goed op elkaar af te stemmen. Toen dat eenmaal was gelukt werd er nog een minuut of veertig prima gemusiceerd en was het heerlijk om na twee overdonderende concerten even te kunnen bijkomen bij wat meer subtiele klanken.
Overigens was dat bijkomen maar van korte duur, buiten bouwde de Surinaams/Nederlandse formatie Combinatie XVI een waar dansfeest zoals alleen Surinamers dat kunnen. Het podium stond vol met muzikanten en zangers en die wisten moeiteloos het publiek mee te laten bewegen. Zo werden de liefhebbers goed opgewarmd voor de traditionele Afro-Latin night. Ook hier kwaliteitsmuziek met als eerste de Super Rail Band met Mandingomuziek uit Mali. De broeierige gitaarstukken werden voorzien van lekkere percussie en fijne zang. Langzaam liep de temperatuur wat op in de grote tent, waar het publiek voorzichtig meedeinde op de voortkabbelende warme klanken. Ondanks dat er nog een topact kwam koos ik, vol met indrukken, voor een tocht huiswaarts en liet ik het Cubaanse Interactivo voor de diehards. Voldaan rolde ik mijn bed in, wat een topdag op de Music Meeting. Mooi weer, goede sfeer en het ene na het andere topoptreden. En dan hebben we de maandag nog te gaan…