(Songsence 2023)
Ad Vanderveen is wellicht de meest creatieve en productieve singer-songwriter in het americana-folk wereldje. Maar Vanderveen houdt evenzo van tradities. Elk periode eind winter, begin voorjaar verschijnt een nieuwe cd. En soms, als je geluk hebt zoals nu, zijn dat er twee…
Heart of every town heet de nieuwe schijf, verwijzend naar de in vrijwel elke plek centraal gelegen kerk. Niet dat Vanderveen ineens stichtelijke liederen brengt, maar er zit wel een connectie. Door zijn kerkorgel spelende moeder kreeg hij de klank van het veelzijdige instrument met de paplepel ingegoten. Met 10 nieuwe songs trok hij naar de Piterkerk in Lippenhuizen om ze daar vast te leggen. Uiteraard op gitaar, maar soms in combinatie met … het door hemzelf bespeelde kerkorgel. Het levert een schitterende samensmelting op. Het akoestische (gitaar, banjo, mandola) gaat samen met een elektrische gitaar. Vanderveen speelt ook met de koorzang. Met multidubs wordt het effect van een cantorij bereikt. Muzikaal is er afwisseling: van folk-country achtige ballads tot poprock songs. De eerste schijf van de dubbelaar werd Church genoemd.
Maar naast de kerk stond meestal ook de pup. Met de herenigde O’Neils – Vanderveen, Kersten de Ligny (autoharp, percussie, zang), Jan Eik Hoeve (pedal steel, banjo, zang), Timon van Heerdt (bass, zang) en Roel Overduin (drums, zang) – werden dezelfde songs in kroeg de Harmonie in Edam opgenomen. Het volume van cd Pub is uiteraard een stuk hoger. Het gaat er soms behoorlijk, maar lekker hard aan toe. Verantwoorde folk-countryhardrock of zo… Vreemd genoeg begint deze cd met Unremembered dream, wat de slottrack is op Church. Dat Vanderveen nummers heerlijk lang kan uitwerken is bekend. De elektrische versie begint met een verstilde opbouw die gaandeweg uitmondt in een muzikale eruptie. Maar ook de ‘akoestische’ versie mag er zijn, al ligt hier het accent wat meer op het slot.
De thema’s van de liederen zijn persoonlijke ervaringen, vraagstukken etcetera, maar wel met een generale insteek. Vanderveen keert terug naar jeugdherinneringen zonder nostalgisch te worden, maar weet wel de juiste existentiële vragen te stellen. Hij verwondert zich over bepaalde maatschappelijke ontwikkelingen, is verdekt kritisch, maar ook optimistisch, verbindend. En laat dat nu volgens de muzikant de ware aard zijn van religie: niet institutioneel gebonden, maar mens-verbindend. Laat dat de muziek van Vanderveen nu ook zijn…..
