Merci, Jules
(Majesticstudio MSRCD008 /Music & Words)
Zo’n drie uur romantische muziek, gespeeld op slechts harp en fluiten. Hou je dat vol om achter elkaar te luisteren? Eerlijk gezegd niet. Vooropgesteld dat het gebodene de middelmaat met verve overstijgt, treed er op een bepaald moment een verzadigingspunt op. Ik vraag me dan ook af wat het doel is van Jowan Merckx (blikfluiten, voetpercussie) en Sarah Louise Ridy (barok- en triple harp) om een triple cd uit te brengen. En als dit nu de eerste meervoudige cd in de Amorroma geschiedenis was… Maar de laatste producten zijn allen dikke plaat- en boekwerken. Want op de buitenkant, de verpakking, en de binnenkant, het boekwerkje is geenszins bezuinigd. Schitterende foto’s bij evenzo luchtige, onderhoudende en informerende stukjes tekst bij de afzonderlijke nummers en algemene inleiding. Geen gedoe met van die onmogelijke dubbelzijdige cd-kliksystemen voor de schijfjes, maar gewoon elke cd in een aparte ’tray’. Dat alles levert een dik product op dat dus niet in de standaard en zeker niet in de IKEA cd-kast past. Je moet het wel op de kast of prominent naast je cd-speler zetten. Wat de muziek dan betreft: instrumentale werkstukjes, deels traditioneel, deels eigen werk en wat daar tussen in zit. Afwisseling voldoende met dansen, van walsen, bourrees, pavans, en polka’s tot schottishen, jigs en mazurka’s. Over het algemeen is de muziek gedragen en klinkt ze wat afstandelijk (haast klassiek zou ik willen zeggen). De opnamen klinken echter warm, direct, helder, waardoor er geen enkele sprake is van kilte. En speeltechnisch is het dik in orde. Merckx is een virtuoos op mondgeblazen instrumenten (hier dus alleen blokfluit) en Ridy doet daar niet voor onder op haar meervoudig snaarinstrument. Knappe en zinvolle begeleidingen die ruimte laten voor soli, fraaie harmonieën en toch diepgang door een sterke linkerhandpartij. Alles is eigenlijk mooi aan deze box. Zelfs de (bijna standaard enkel-cd) prijs. Maar je moet ze niet alle drie achter elkaar draaien. Overdaad schaadt.