 |
Wie in 1967 naar Frans chanson luisterde herinnert zich ongetwijfeld Ballade en novembre, gezongen door de dan nog onbekende chansonnière Anne Vanderlove. Zij was een nieuwe vrouwelijke auteur-vertolkster. Deze zangeres werd in Scheveningen geboren op 11 december 1943 als Anna van der Leeuw uit een Nederlandse vader en een Bretonse moeder.
Vader werd als verzetsman weggevoerd naar Buchenwald en moeder vertrouwt haar dochter toe aan haar ouders in Bretagne. Daar groeide ze op en op haar twintigste ging ze in Parijs studeren en werd onderwijzeres. Het horen van straatzangers zette haar ertoe aan een gitaar te kopen en zelf chansons te schrijven die ze ook op caféterrassen ging zingen. Vandaar ging het al snel naar de cabarets van linkeroever waar het poëtische chanson erg werd gewaardeerd.
Een artistiek directeur van Pathé-Marconi merkte haar op en bood een platencontract aan. Haar eerste single en EP bevatte het lied Ballade en novembre. Er werden meer dan één miljoen exemplaren verkocht. Een nieuwe, succesrijke chansonnière was geboren. Vanderlove schreef ook maatschappelijk geëngageerde chansons, onder meer bij de studentenrevolte van mei ’68. Daardoor en ook door haar stemgeluid werd zij al vlug de Franse Joan Baez genoemd.
Enkele jaren later verliet ze haar platenmaatschappij en werkte verder onder eigen beheer. Daardoor verdween ze lange tijd van de radar der media. Persoonlijke perikelen (ze huwde vijf keer) zetten haar chanson-carrière een tijd op stop, maar rond de eeuwwisseling nam ze de draad weer op. Tussen 1997 en 2010 werden van haar zes cd’s met originele nummers uitgebracht, eerst bij EPM, nadien bij CoopBreizh. Daarnaast ook twee compilatie-cd’s.
Haar laatste cd, Rue Colombus (2010) werd door de pers als een mooie Franse folkplaat beoordeeld. Na de aanslag op Charlie-Hebdo, begin 2015, schreef ze nog het lied Libertés assassinées.
Anne Vanderlove is op 30 juni in haar woonplaats Vannes, in het zuiden van Bretagne, overleden aan kanker. Zij laat een erg mooi chansonrepertoire na.
