Annemarieke Coenders & Wim Sebo – Go

Go
(CRS CECD034 / Munich)

Wanneer Annemarieke Coenders in Amerika had gewoond, was ze daar waarschijnlijk al een grote ster geweest. Coenders komt echter uit het hoge noorden van Nederland en blijft dus hier in het alternatieve muziekcircuit haar prachtige muziek uitdragen. Jaloers zijn ze daar aan de andere kant van de oceaan op zulk een talent. En wij… De vijf uur show of De wereld draait door zullen hun neus er voor ophalen. Schande. Want als iemand het verdient om bekend te worden buiten deze beperkte landsgrenzen dan is dat -sorry Ilse- echt Annemarieke. Haar robuuste, ietwat bluesy, maar o zo zuivere en overtuigende stemgeluid staat als een huis. Toegegeven, haar composities zijn niet doorsnee en zeker geen mainstream. Haar muzikale miniatuurtjes -geen enkele song komt over de 4 minuten- zijn surrealistische toonschilderijtjes. Pakkende, meeslepende, soms hypnotiserende klankbeelden. Coenders’ begeleidingsmelodieën zijn open, zowel fingerpicking als met volle akkoorden in de open stemming. Het doet me erg sterk denken aan de vroege Joni Mitchell en de desolate, mystieke songs van David Crosby. Maar eveneens – met name muzikaal in I’m a whale- aan Sandy Denny en zelfs de akkoordstructuren van Nick Drake. Tevens dringt een vleugje Engelse progressieve rock a la Robert Wyatt, Hatfield & the North e.a. door. Wyatts Costa werd door Coenders zeer verdienstelijk opgenomen op deze GO. Haar teksten zijn eveneens bovenwerkelijk en toch gaan ze net zo makkelijk over de liefde, verlangen, hoop, angst als over dagelijkse verwonderingen. Wat voegt Wim Sebo dan toe aan de muziek van Coenders? Precies dat wat nodig is, haar muziek dat extra zetje, dat beetje meer power geeft. Sebo verzorgt drums en samples en zelden heb ik een -in de meest positieve zin- meesterlijker minimalistische percussionist gehoord dan Sebo. Zijn bijdragen zijn dienend, elke klap, elke streek, elk geluid past op zijn plaats. Waar nodig roepen Coenders en Sebo de hulp in van Sido Martens (elektrisch gitaar), Obed Brinkman (trombone) en Hans Battenberg (viool). Ik heb zo mijn favoriete songs, maar elke keer -en hij heeft al heel wat keren in de speler rondgedraaid- ontdek ik opnieuw de pracht van schitterende composities en dito uitvoeringen. Made in Holland… en een van de meest opzienbare producten van het laatste jaar.

Scroll naar boven