(M.A.R.S. – geen catalogusnummer)
Blik is het achtste album van de IJslandse formatie Arstidir. Het centrale thema is – net als op voorganger en ‘tweelingbroertje’ Pendull – het begrip tijd in al zijn facetten: vergankelijkheid, hoop en toekomst, genietbare momenten en minder vrolijke omstandigheden. Alle teksten van de 11 songs zijn in het Engels, in tegenstelling tot Pendull waar louter in het IJslands werd gezongen. Het geeft de groep wel een universeler karakter, maar de eigen taal heeft toch ook zijn charme.
Het album is flink geproduceerd en bevat naast de akoestische gitaren (Daniel Auðunsson en Gunnar Már Jakobsson) de piano van Ragnar Olafsson. Dit vaste trio wordt – ook live – bijgestaan door twee Franse muzikanten: Jean-Samuel Bez (viool) en Guillaume Lagraviere (cello). Een strijktrio vult in enkele tracks nog aan. Maar zoals al op voorgaande albums te horen was, integreert Arstidir ook moderne klankvoortbrengers als synthesizers en samples, naast de op dit album prominente aanwezige elektronisch voortgebrachte ritmes. Dat geeft een zeer actuele sound, zonder afbreuk te doen aan melodie en karakter van de songs.
Vlotte melodieën, sommigen ogenschijnlijk opgewekt, dansbaar en met enige hit potentie, zoals het poppy The Wave, of het knap ritmische Bringing back the feel. Anderzijds meer ingetogen werk als Later on, waarin knap met de vocalen geëxperimenteerd wordt. Stuwende en dynamische strijkers vind je terug in het krachtige Figure. New tomorrow is een kernsong op het album. Het begint ‘ouderwets’ met samenspel tussen de akoestische gitaren en een smekende zang, maar mondt uit een in een sterke uptempo, ritmische song waarin van alles gebeurt. Een voorbeeld van een moderne popfolksong. Fraaie meerstemmige vocalen vullen het aanstekelijke Seven years.
Toegegeven, je moet even aan de moderne sound van Arstidir wennen, maar het album verdient een meervoudige beluistering. En dan ontdek je de verrassende waarde van deze voortreffelijke band.
