Naam auteur: Bart Vanoutrive

Het folkvirus strikte me reeds tijdens de grote folkrevival van de jaren zeventig. Geleidelijk aan kregen mijn rockvinylplaten, misschien wel via de brug die Jethro Tull bouwde, het gezelschap van langspelers van Steeleye Span, Fairport Convention, Malicorne, Alan Stivell,... Het folkfestival van Dranouter, dat toen nog in zijn kinderschoenen stond, opende de deur naar talloze minder gekende groepen die hun eigen culturele wortels optimaal te benutten om hun muzikaal project vorm te geven. Gaandeweg werd me duidelijk hoe de talloze muzikale tradities, eigen aan evenveel culturele identiteiten, bindweefsel vorm(d)en voor het gemeenschapsleven, en de eraan verbonden rituelen en festiviteiten. De in die muziek uitgedrukte levensthema's en emoties blijken steeds opnieuw een universeel karakter te hebben, of we nu luisteren naar etnische grooves uit brousse of steppe, dan wel oorverdovende metalfolk. Ik merkte hoe ook de 'klassieke' kunstmuziek door de eeuwen heen mee geïnspireerd werd door de lokale volksklanken en -dansen. Ik wordt geïntrigeerd door het basismateriaal, dat soms eeuwenlang de tand des tijds doorstond en vaak werd vastgelegd in veldopnames. Het boeit me te zien hoe muzikanten er vervolgens mee aan de slag gaan. Sommigen kiezen hierbij voor eenvoudige 'traditiegetrouwe' akoestische bezettingen en zoeken aansluiting bij het 'origineel'. Anderen zoeken het verder vanuit een creatief proces dat via nieuwe arrangementen, ongebruikelijke instrumenten, elektronische hulpbronnen,... overgaat tot een volledige renovatie met behoud van de façade. Ook zijn er die zelf aan het componeren slaan en zo een bijdrage leveren tot een nieuwe traditie, gebruik makend van de oerdegelijke oude leest. En wat te zeggen over groepen die vanuit hun eigen culturele identiteit de hand reiken naar andere culturen en kiezen voor vormen van fuzie? Het boeit me allemaal mateloos. Vast staat dat binnen de 'folk' een universele taal 'gesproken' wordt waardoor linguistische obstakels weggeruimd worden. Het gemeenschapsverbindende aspect binnen de tradities lijkt voor mij evengoed te werken als hechtmiddel tussen tradities en culturen. Zo vormt deze muziekvorm zonder twijfel een mogelijke remedie tegen heel wat ziektes die onze huidige mondiale samenleving plagen.

Folkfestival Ham: klein festival met een groot programma

Tijdens het weekend van 10 tot 12 augustus 2018 luidt dit bescheiden en fijn muzikaal festijn in de buurt van het Belgische Tessenderlo, zijn tweeëntwintigste editie in. Georganiseerd door de vzw. Celtic Art Gallery, die ook clubconcerten, proeverijen, vertelavonden, kunstcafé inrichten, onder het goedkeurend oog van Marc Reusen, mikken ze telkens weer op een vier- […]

Folkfestival Ham: klein festival met een groot programma Lees verder »

Woetmann – Nøgne Fødder

Nøgne Fødder (Go’Danish Folk Music GO0816, Xango Music Distribution) Op deze solo-cd laat multi-instrumentalist Brian Woetmann (zang, akoestische bas, percussie, bouzouki, harmonica, mandoline, gitaar en didgeridoo), ook vast groepslid van het zich op Iers repertoire toeleggende trio Tradish, zich voluit gaan op ‘blote voeten’. Dit album omvat naast zes instrumentals ook acht gezongen nummers, sommige

Woetmann – Nøgne Fødder Lees verder »

Fru Skagerrak – Ankerdram

Ankerdram (Go’Danish Folk Music, Xango Music Distribution, GO0318) Met de opvolger van hun debuut uit 2016 zette dit damestrio, met de Deense Maja Kjær Jacobson (viool, zang), Noorse Elise Wessel Hildrum (viool, altviool, fluit, zang) en Zweedse Anna Lindblad (viool, 5-snarenviool, triangle, zang) een stevige stap verder in de richting van wat ze zelf als

Fru Skagerrak – Ankerdram Lees verder »

Gratis festival ‘Het Lindeboom’ in het Noord-Franse Loon-Plage

Van 19 tot 22 juli 2018 stelt het Noord-Franse kustdorpje Loon-Plage, even ten zuiden van Dunkerque, zijn ‘Parc Galamé’ reeds voor de zeventiende maal ter beschikking van de organisatoren van ‘Het Lindeboom’. Dit festival groeide in de voorbije jaren uit tot een gezinsevenement dat minstens vijf sterren verdient. Keuze van de groepen, strakke alternering in

Gratis festival ‘Het Lindeboom’ in het Noord-Franse Loon-Plage Lees verder »

Naragonia Quartet – Mira

Mira (Homerecords, 444 61 95) Vogeltjes maken hun intrede in de aanhef van de langzame scottisch Mira, titelnummer van de nieuwste van Naragonia Quartet, en doen ons sluimerend ontwaken, gedragen door trekzak en gestreeld door fluweelzachte vioolloopjes. Gelegen in het sterrenbeeld ‘Walvis’ valt deze rode reus slechts moeilijk te spotten. Het viertal Toon Van Mierlo

Naragonia Quartet – Mira Lees verder »

Bao Sissoko, Mola Sylla & Wouter Vandenabeele – Tamala

Tamala (Muziekpublique, 09) Tamala (reizigers), groepsnaam van het ‘nieuwe’ trio Mola Sylla (zang, xalam, kalimba), griot en koraspeler Bao Sissoko, beiden uit Senegal, en violist Wouter Vandenabeele (Ambrozijn, Olla Vogala,…) werd eerder dit jaar door Klara reeds bekroond met de Classical Music Award voor de beste Belgische cd in de categorie wereldmuziek. Hun, door Muziekpublique

Bao Sissoko, Mola Sylla & Wouter Vandenabeele – Tamala Lees verder »

Zafir – Klang i natten

Klang i natten (Go’Danish Folk Music, GO 1617) Drie heel verscheiden fragiele instrumenten uit drie heel verschillende muzikale werelden scheppen hier een nieuw lyrisch universum. De ontmoeting tussen basklarinet (Anja Præst, gekend van ondermeer Phønix), harp (Anette Gøl), hang (sferische metalen klankschalen) en percussie (Benjamin Barfod) ligt misschien niet zo voor de hand, maar schept

Zafir – Klang i natten Lees verder »

Scroll naar boven