Naam auteur: Bart Vanoutrive

Het folkvirus strikte me reeds tijdens de grote folkrevival van de jaren zeventig. Geleidelijk aan kregen mijn rockvinylplaten, misschien wel via de brug die Jethro Tull bouwde, het gezelschap van langspelers van Steeleye Span, Fairport Convention, Malicorne, Alan Stivell,... Het folkfestival van Dranouter, dat toen nog in zijn kinderschoenen stond, opende de deur naar talloze minder gekende groepen die hun eigen culturele wortels optimaal te benutten om hun muzikaal project vorm te geven. Gaandeweg werd me duidelijk hoe de talloze muzikale tradities, eigen aan evenveel culturele identiteiten, bindweefsel vorm(d)en voor het gemeenschapsleven, en de eraan verbonden rituelen en festiviteiten. De in die muziek uitgedrukte levensthema's en emoties blijken steeds opnieuw een universeel karakter te hebben, of we nu luisteren naar etnische grooves uit brousse of steppe, dan wel oorverdovende metalfolk. Ik merkte hoe ook de 'klassieke' kunstmuziek door de eeuwen heen mee geïnspireerd werd door de lokale volksklanken en -dansen. Ik wordt geïntrigeerd door het basismateriaal, dat soms eeuwenlang de tand des tijds doorstond en vaak werd vastgelegd in veldopnames. Het boeit me te zien hoe muzikanten er vervolgens mee aan de slag gaan. Sommigen kiezen hierbij voor eenvoudige 'traditiegetrouwe' akoestische bezettingen en zoeken aansluiting bij het 'origineel'. Anderen zoeken het verder vanuit een creatief proces dat via nieuwe arrangementen, ongebruikelijke instrumenten, elektronische hulpbronnen,... overgaat tot een volledige renovatie met behoud van de façade. Ook zijn er die zelf aan het componeren slaan en zo een bijdrage leveren tot een nieuwe traditie, gebruik makend van de oerdegelijke oude leest. En wat te zeggen over groepen die vanuit hun eigen culturele identiteit de hand reiken naar andere culturen en kiezen voor vormen van fuzie? Het boeit me allemaal mateloos. Vast staat dat binnen de 'folk' een universele taal 'gesproken' wordt waardoor linguistische obstakels weggeruimd worden. Het gemeenschapsverbindende aspect binnen de tradities lijkt voor mij evengoed te werken als hechtmiddel tussen tradities en culturen. Zo vormt deze muziekvorm zonder twijfel een mogelijke remedie tegen heel wat ziektes die onze huidige mondiale samenleving plagen.

L’ALBA – À Principiu

À Principiu(Buda Musique, 860 367) Met dit Corsicaanse ensemble mogen we vaststellen dat de Corsicaanse musicale, en vooral polyfone, traditie helemaal niet bevroren is in de tijd, maar juist een voortdurende evolutie en beweging ondergaat. Daardoor wordt het tijdloze karakter ervan versterkt, terwijl ze door hun ogen te openen op de wereld, andermaal aangetoond wordt […]

L’ALBA – À Principiu Lees verder »

La Talvera – A Tu Vai

A Tu Vai(L’autre Distribution, Outhere Distribution, 3 521383 466285) In de schoot van Cordae La Talvera, een associatie die in 1979 opgericht werd om het Occitaanse culturele patrimonium voor het nageslacht te converseren, door onderzoek, archivering, vorming en verspreiding, en het aanmoedigen van nieuwe creaties, is reeds jaar en dag het collectief La Talvera het

La Talvera – A Tu Vai Lees verder »

Himla – Himla

Himla(Go Danish Folk Music, Xango, GO0121) Ze hebben er wel vaker zin in, die Scandinaviërs, om over de landsgrenzen heen met muzikale projecten voor het voetlicht te treden. Niet anders voor singer-songwriter Adine Fliid (gitaar en zang, Denemarken/Noorwegen), de Noorse celliste Oda Dirnes (ook spelend bij Crush String Collective en EPLI) en de Deense klarinetspeelster

Himla – Himla Lees verder »

Los Cinc Jaus – Baissatz-vos montanhas

Baissatz-vos montanhas(AEPEM, 20/08) Laat ons eerlijk wezen, eigenlijk zijn deze ‘vijf spelers’ eigenlijk maar met vier. Desalniettemin spelen Antonin Duval (viool, zang, voeten), Arnaud Bibonne (cabrette, zang), Lucien Pillot (draailier, zang) en Florent Paulet (diatonisch accordeon, zang) minstens voor vijf. Ze beschouwen evenwel hun klankman Joanny Nioulou als een onmisbaar vijfde wiel aan hun overigens

Los Cinc Jaus – Baissatz-vos montanhas Lees verder »

Damast (Duo) – Birds of Passage

Birds of passage(eigen beheer, www.damast.duo) Toen hij na zijn vlucht uit Syrië in België aanbelandde, werd violist Shalan Alhamwy snel omarmd en binnengerijfd in de Gentse muzikantenwereld. Zo ontmoette hij accordeonist Jonas Malfliet binnen een workshop ‘Arabische viool’ tijdens het ‘Fiddlers on the Move’-festival. Jamgenot leidde snel tot goesting een duo te vormen, wat in

Damast (Duo) – Birds of Passage Lees verder »

Galley Head – Ver(r)oester(t) since 78

Ver(r)oester(t) since 78(eigen beheer, www.galleyhead.be) Het zou wat vooringenomen kunnen klinken wanneer een groep beweert dat ze er na veertig jaar nog altijd veel goesting hebben in het vertalen van noten naar muziek. Welnu, hun feestelijke album gunt hen het grote gelijk. Dit sextet, met Marc Stoffels (doedelzak, fluit), Koen Rens (viool, gitaar), Jan Thys

Galley Head – Ver(r)oester(t) since 78 Lees verder »

VAEV – Vaev

Vaev(Go’Danish Folk Music, Xango Music Distribution, GO1620) Eigenaardig hoe deze bezetting een klanktextuur realiseert die sterk doet denken aan het veelkoppige Trolska Polska, ook al vertrekt alles hier vanuit een duo, Poul Lendal (viool, spoons, rommelpot, wilgenfluit, mondharp en zang) en David Mondrup (laptop, harmonium, melodica, keyboard en zang), respectievelijk prominente vertegenwoordigers van de traditionele

VAEV – Vaev Lees verder »

Tres – Avanç’un pauc lo pas

Avanç’un pauc lo pas(AEPEM, 20/02) Met als ondertitel ‘Musique des contreforts du Massif Central’ zet dit kwartet andermaal een boeiend stukje Occitaans erfgoed in het zonnige daglicht. De oerdegelijke akoestische ingrediënten bestaan uit de violen, cabrette en voetenritmiek van Basile Brémaud, de chromatische accordeon van Hervé Capel, de draailier van Jéròme Liogier, en natuurlijk de

Tres – Avanç’un pauc lo pas Lees verder »

Krajina Ró – Hotel Blázen

Hotel blázen(Indies Scope, Xango Music Distribution, 2664556) Ooit was er de legendarische  Tsjechische band Jablkoň. De oprichter en bandleider ervan, Michal Němec (zang, gitaar), ging nadat enkele dramatische gebeurtenissen de oorspronkelijke bezetting deden uiteenvallen, nog een tijdje door met het ‘merk’, in folky projecten als  Malá lesní Jablkoň en Půljablkoň. Samen met zijn partner in

Krajina Ró – Hotel Blázen Lees verder »

Suistamon Sähkö – Varokaa! Hengenvaara

Varokaa! Hengenvaara(Nordic Notes, NN148) Deze vierkoppige band uit Suistamon in Karelia is niet aan zijn proefstuk toe waar het het scheppen betreft van een heel energieke dansante arctische etnotechno sound. Dit album is mogelijk evenwel hun hevigste, hoewel ook meest popgeladen product tot op heden. Eero Grundström (electronica, zang), Anne-Mari Kivimäki (notka accordeon, vijfrijer accordeon,

Suistamon Sähkö – Varokaa! Hengenvaara Lees verder »

Scroll naar boven