Deo
(Beinn Lee BL21, Birnam distribution)
Folkrock is een populaire richting in Schotland. Illustere groepen als Five hand Reel, Wolfstone, Runrig en bijvoorbeeld hedendaags Soar Patrol. Uit Uist komt het zestal Beinn Lee, dat met Deo haar tweede cd aflevert. De doedelzak van Michael Steele – die eveneens fluit en whistle speelt – is prominent aanwezig, naast de drums van Seoras Lewis.
Openingstrack Sunndachan spreekt wat dat betreft boekdelen: stevige tune, vaart, knappe ritmische accenten en toch een geheel. Zet daarnaast de fraaie ballad Tha mise dal Dhachaigh over het verlangen naar thuis na elke vaart naar Nieuw Zeeland. Deze is vormgegeven met subtiele pianobegeleiding (Anna Black) en even subtiele interventies met viool (Mairi Therese Gilfedder) en vullende klanken uit de accordeon van Padruig Morrison.
Opvallend in het geheel is de bescheiden, maar effectieve rol voor de gitaar van James Stewart, overigens ook de leadvocalist van de groep met een heldere alt, niet echt krachtig maar wel overtuigend. Variatie voldoende dus. Ook de instrumentale deunen wisselen af met jigs, reels, strathspeys en airs.
De transparantie komt vooral in de instrumentale medley Te Bheag sterk uit de voeten met een goed onderscheid in de diverse melodielijnen en intervallen. De -stevige- instrumentalen met de bagpipe in de hoofdrol roepen associaties op met het uptempowerk van Wolfstone. Ook The fall, een introspectief lied maar met een uptempo ritme, zou zomaar op het repertoire van die groep hebben kunnen staan. Beinn Lee is een aanwinst voor de hedendaagse Schotse folk(rock)scene.
