Suite8
(www.bzb.qc.ca BZBCD-03)
De zes muzikanten die de groep Belzébuth vormen komen uit Québec, meer bepaald uit de Lanaudière, een gebied ten noorden van Montréal. De groep is tien jaar geleden opgericht en brengt met deze Suite8 zijn derde cd uit. Hij klinkt zoals een goede cd met traditionele muziek uit Québec hoort te klinken. Zeer gevariëerd, nu eens energiek, dan weer zacht, en afwisselend instrumentaal en gezongen. De traditionele liederen zijn eigenlijk Franse nummers die door de Franstalige Canadezen aan hun stijl zijn aangepast. De typische klank uit Québec is meteen herkenbaar. Belzébuth, waarvan ik hier voor het eerst een cd beluisterde, is een even mooie verrassing als destijds La Bottine Souriante dat was. Het grootste verschil tussen beide groepen is dat Belzébuth geen koperblazers heeft. Maar je hoort de voetritmiek en de mondharp al in het eerste nummer. Andere instrumenten die bespeeld worden zijn uiteraard violen, gitaren en accordeon, maar ook mandoline, banjo, electrische bas en meerdere percussie-instrumenten waaronder bodhran en darbouka. Drie van de zes leden fungeren als voorzanger in een of meerdere van de zeven gezongen nummers, alle leden zingen mee als koor in de antwoordzang. Aan de liederen wordt vaak nog een uitgebreid instrumentaal stuk gebreid. De vijf louter instrumentale nummers zijn ook erg gevariëerd met een ruime inbreng van reels, maar Les croisades (de kruistochten) is duidelijk ook door muziek uit het Midden-Oosten geïnspireerd. Het vrouwelijk groepslid, Marie-Maxime Piché Richer zingt een mooie ballade over ongehuwd ouder worden Avance mon âge. Enkele composities zijn door de groepsleden zelf gemaakt. Ook één lied, Paradis sur terre, is een creatie van de groep. Het beschrijft de geschiedenis van Acadie, het eiland ten oosten van Québec, waaruit de Fransen na 1750 door de Engelsen verdreven werden. De groep is fier dat dit chanson het themalied werd van het Festival Acadien de la Nouvelle-Acadie. Suite8 is weer zo’n cd uit Québec waar je vrolijk van wordt.