 |
The pilot and the flying machine
(Waterbug Records WBG 124)
De uit Illinois afkomstige singer-songwriter Ben Bedford heeft zijn vierde cd het daglicht laten zien. Daarop een elftal door hem gepende poëtische, licht filosofische nummers.Voor The pilot and the flying machine breidde hij zijn muzikale invloeden, zoals Townes van Zandt en Patty Griffin, uit met uiteenlopende stijlen als modern klassiek, jazz, theatrale liedjes en evergreens uit de jaren vijftig.
De titeltrack – opgedeeld in deel 1 en deel 2 – haalde z’n inspiratie uit de sculpturen van de Amerikaanse kunstenaar Michael A. Dunbar, waarvan er één te bewonderen is op het digi-pack. Het thema reizen is verweven met alle songs op de cd. Zelfs in het instrumentale Orrery is dat geval, gezien het feit dat een orrery een driedimensionaal model van het zonnestelsel is (oftewel een planetarium).
De instrumentatie van het album is klein en akoestisch gehouden. Hoofdrol speelt Diederik van Wassenaer (daar moet wel Nederlands bloed doorheen stromen) die met zijn viool en altviool voor een groot deel de pastorale sfeer bepaalt. Kari Bedford – de eega van Ben – verzorgt op een heel dienende, maar daardoor zeker niet minder fraaie manier de achtergrondvocalen. Voor voldoende diepte in het geluid zorgt de contrabas van Ethan Jodziewicz.
De cd werd niet in een geluidsstudio opgenomen, maar in een kerk in Springfield. Het resultaat is verbazend goed. The pilot and the flying machine kent een warm en open geluid. Het is jammer dat de teksten niet werden meegeleverd met de cd, maar geen nood, op de website van Ben Bedford staan ze allemaal. Ook van voorgaande cd’s.
