Bert Hadders en de Nozems – De Coöperoazie

De Coöperoazie
(Platex 201201)

Twee maanden trok de Stadsgroninger Bert Hadders zich terug. Een verlaten school in Tweede Exloërmond, twee kilometer van zijn geboorteplek, was zijn retraiteoord. Tien liedjes, die het diepste van zijn ziel lijken te raken, borrelden daar naar boven. Met zijn Nozems maakte hij er een geweldige schijf van. Die vaste begeleiders vulde Hadders bovendien aan met muzikanten van de cajungroep Cochon Bleu. En dat is te horen. Stevige muziek maakt regelmatig plaats voor sprankelend instrumentenwerk. De Poolse bruid is voor Hadders een volledige miskleun; zo vertelt de tekst althans. Gelukkig compenseert hij de ellende met muziek die volledig opstijgt uit de zompige moerassen van Louisiana. ‘Griffemeerden’ en de ‘Domnee’ zijn bij Hadders nooit ver uit de buurt, net als zijn liefdes waarin ‘malheur’ een vaste rol speelt. Soms duikt hij in het verleden. In de ‘talking rocksong’, Reünie in Sodom, komt veel weemoed naar boven. Uit de verpakking van de schijf blijkt ook nu weer dat het creatieve proces van Hadders niet bij de teksten en muziek ophoudt. Er is maar één probleem. Dat is dat de cd met ruim dertig minuten ‘veuls te kört’ is.