Brassens, Brel en Ferré

De drie groten van het Franse chanson in de tweede helft van vorige eeuw zijn al lang gestorven, maar zeker niet vergeten. De muziekindustrie blijft immers nieuwe producten over en van deze chansonniers uitbrengen. Drie recente uitgaven weerhielden mijn aandacht.

Trois hommes sur la photo is een fraaie box met 4 cd’s en een DVD. Vertrekpunt is de iconische foto van Brel, Ferré en Brassens samen, die gemaakt werd door Jean-Pierre Leloir naar aanleiding van een gezamenlijk interview voor het nog jonge blad Rock & Folk op 6 januari 1969.
De toen 25-jarige journalist François-René Cristiani had het originele idee deze drie chansonniers samen te brengen en ze te interviewen over de belangrijke thema’s van het vak en van het leven. Mei ’68 lag nog vers in het geheugen. Nooit eerder en ook niet later heeft er nog zo’n ontmoeting plaatsgevonden tussen Brassens, Brel en Ferré.
Het uitgeschreven interview verscheen begin februari 1969 in Rock & Folk. Dit interview en de toen gemaakte foto’s gelden in chansonkringen als ‘historisch’. In 2003 verscheen de tekst ook in een fraai uitgegeven boek bij Fayard/CHORUS. En nu is het interview op cd gezet door Universal. De Franse documentairemaakster Sandrine Dumarais ging in 2008 aan de slag met materiaal van deze ontmoeting en met beelden van optredens van de drie chansonniers. Ze interviewde natuurlijk Cristiani en ook anderen die bij het project of bij de zangers betrokken waren. Het resulteerde in de documentaire Trois hommes sur la photo die nu als DVD van 52 minuten in de box steekt.
Verder bevat de box ook nog van elk der drie chansonniers een cd. Voor fans bevatten deze natuurlijk niets nieuws, maar het moet gezegd dat de samensteller van deze cd’s zich niet beperkte tot een klassieke ‘best of’ formule. Naast de bekende en populaire nummers van deze artiesten bevat elke cd ook enkele van hun minder bekende meesterwerkjes. Elke cd bevat 18 nummers.
Een mooi overzicht voor wie deze artiesten nog beter wil leren kennen. En die hele box is te koop tegen een zeer matige prijs, nauwelijks die van één nieuwe cd.

 

Jacques Brel 1960-1961

FA 5650

In de reeks ‘Live in Paris’ bracht Frémeaux & Associés een live cd uit van Brel. Is er dan, na die meerdere ‘intégrales’ die Universal al uitbracht nog wat nieuws te horen van Brel? Een beetje wel, blijkt nu.
De cd bevat opnames van één avond uit de reeks récitals die Brel in de Olympia te Parijs bracht in oktober 1961. De opname werd gemaakt door radiozender Europe1 en verschilt dus van de officiële live-langspeelplaat, bij Philips uitgebracht in 1962, die 15 nummers bevat. Deze recente cd bevat 17 chansons, in de Olympia opgenomen. Hier horen we live-versies van Rosa, Le plat pays, Bruxelles en Le caporal Casse-Pompon, chansons die niet op de vroegere live-elpee staan. Bovendien blijkt hieruit dat Brel tijdens een récital-reeks niet steeds dezelfde chansons zong en ook niet steeds in dezelfde volgorde. Het bijzonderste van de cd lijken me wel de zeven nummers die in september 1960 werden opgenomen bij een optreden tijdens de ‘Foire de Douai’. Je hoort dat Brel toen nog sommige van zijn nummers inleidde zoals bij Les singes die hij als een totaal nieuw lied aankondigde. Wat bij dat lied bijzonder is, is dat de tekst enkele keren verschilt van de definitieve tekst die hij later gebruikte bij de studio-versie van dat nummer.
Zijn grootste successen Quand on n’a que l’amour en Ne me quitte pas zijn hier zowel op de opname van 1960 als op die van 1961 te horen. Ne me quitte pas klinkt in 1960, door piano zonder orkest begeleid, veel ingetogener. Deze cd lijkt me vooral welgekomen voer voor Brel-exegeten!

 

Brassens sur parole(s)

Mercury 571017-8

De meest belangwekkende van de drie uitgaven lijkt me deze Brassens-cd met nieuwe opnames van 17 chansons te zijn. Het is chansonnier Louis Chédid die het idee had om die bijzondere teksten en liedjes van Brassens, 35 jaar na zijn dood, te laten vertolken door bekende Franse acteurs.
Soms worden ze enkel voorgedragen zoals Il n’y a pas d’amour heureux (een tekst van Louis Aragon overigens) door de negentigjarige éminence grise van het Franse toneel: Michel Bouquet. Steracteur André Dussollier brengt een originele vertolking van het lange Supplique pour être enterré à la plage de Sète.
De cd opent met J’ai rendez-vous avec vous door Jean-Pierre Darroussin. Niet iedereen is een even goede zanger als François Morel, die niet enkel acteur maar soms ook chansonnier is, maar elk geeft een persoonlijke toets aan zijn vertolking. Catherine Frot, Pierre Richard, Audrey Tautou en Julie Depardieu zijn wellicht de bij ons best gekende medewerkende acteurs.
Als slotnummer mocht natuurlijk Les Copains d’abord niet ontbreken, ook al is het niet de beste track op deze cd. Het werd een groepsvertolking waarbij alle medewerkers beurtelings een vers van dit lied zingen of zeggen. Het geheel is wel een bijzonder geslaagd eerbetoon aan de meester en producer Louis Chédid heeft er een echt originele cd van gemaakt. Deze cd hoort thuis bij elke Brassens-liefhebber.

Scroll naar boven