Brian McNeill – No silence

No silence
(Greentrax CDtrax 412)

Zowat 50 jaar actief, maar stil is het niet rond Brian McNeill. De schot verwierf de eerste bekendheid als drijvende kracht achter de Battlefield Band, maar is langer dan ooit in plaats van als groepslid, als solomuzikant aan de slag. McNeill behoort tot de pilaren van de eigentijdse Schotse folk. Niet alleen als muzikant, maar ook als songschrijver.
Zo schreef hij aardig wat songs voor zijn collega Dick Gaughan. In de afgelopen periode was McNeill druk bezig met zijn trilogie over de exodus van Schotten over de hele wereld. Drie cycli met nieuwe songs verschenen op evenveel albums. No Silence is geen concept album, al hangen de songs van de bard toch wel op een of andere manier met elkaar samen.
Tien tracks, waarvan 2 instrumentalen gespeeld op de baritongitaar, en 2 medleys. Het opent sterk met een fraai anti-oorlogslied Two minutes silence, waarin McNeill fijntjes opmerkt dat we wel twee minuten stilte houden voor de overledenen van de oorlog, maar niet stilstaan bij het voortdurende leed van de nabestaanden en wellicht erger nog, niet nadenken over het voorkomen van de ellende. En zoals gebruikelijk bij de songs van de Schot herbergen alle liederen een diepere betekenis en zijn engagement: historisch onrecht wordt vermeld en omgebogen tot een eerbetoon (John Harrison’s hands), rechten van de zwakken, arbeiders ondersteund (Sell your labour, not your soul), uitgestotenen beschermd en gewaardeerd (When the laverock sang).
McNeill is geen sterke zanger. Hij is wat onvast in de toon, maar dat is niet storend. Het past bij de passie: niet de kunst is verheven, maar de boodschap telt. Instrumentaal hoef je je bij de Schot geen zorgen te maken. Aanvankelijk bekend door zijn fiddlespel is McNeill uitgegroeid tot een echte mulit-instrumentalist. Op deze cd neemt hij vrijwel alle instrumenten (gitaar, baritongitaar, mandoloncello, viool, concertina en bouzouki) voor zijn rekening. De enige uitzondering is de percussie van Tad Sargent, die ook een vleug bouzouki bijdraagt in de openingstrack. Brian McNeill kan nog jaren mee!

Scroll naar boven