Columns

Wierina Wikt en Weegt: vergissing, maar toch weer de verslaving

De Radio spuugt weer menselijke ellende uit die De Mens uitvoert namens hun hogere macht. De Mens die snel gelooft wat verhalenvertellers hen op de mouw spelden. Geloof zonder duidelijk bewijs, maar wel ten strijde gaan als nieuwe Kruisridders. Ik, als ongelovige, als darwinist, beschouw al die verhalen als een gevaar voor de wereldvrede en […]

Wierina Wikt en Weegt: vergissing, maar toch weer de verslaving Lees verder »

Wieringa Wikt en Weegt: De nieuwe folk trend

Er worden weer folk idiomen opgerekt. Ik ben opgegroeid met het traditionele Ierse folk geluid van Planxty en The Chieftains, en ook met traditionele bluegrass, oldtime en American folk, zoals die door een beetje muzikale familie thuis werden gespeeld en nu door muzikanten in een sessie in een kroeg wordt vertolkt. Maar nu hoor ik

Wieringa Wikt en Weegt: De nieuwe folk trend Lees verder »

Wieringa Wikt en Weegt: vreemde plek

Ragtime is laat negentiende-eeuwse Amerikaanse muziek met een syncopische melodie en begeleiding, die vooraf ging aan de jazz. Ragtime wordt vaak gespeeld door zogenaamde dixieland bands. Chris Barber heeft zich sterk ingezet voor deze muziekvorm, die voornamelijk voor piano gemaakt werd (en wordt) en vroeger veel in bars werd gespeeld in New Orleans. Dit is

Wieringa Wikt en Weegt: vreemde plek Lees verder »

Scroll naar boven