Op weg naar mijn wederhelft in Landsmeer reed ik op m’n fietsje langs de Nieuwmarkt en hoorde ik een fanfare die niet uit een geluidsdrager kwam. Het nazomerzonnetje maakte mijn humeur prettig en ik had tijd, dus even kijken waar dat geluid vandaan kwam. Een lange stoet blazers en trommelaars speelde achter een banner van ... lees verder »
Column Overzicht
Wieringa Wikt en Weegt: Malthusiaan
Vandaag heb ik weer zin in schrijven, maar ik merk dat ik niet bij mijn herinneringen kom. Ik vind het leuk om muziekrecensies te koppelen aan muzikale momenten uit mijn voorbij gegane leven; de momenten van nostalgisch terugkijken naar wat ik heb meegemaakt. Verder kijk ik alleen maar naar voren en zie wat plotseling op ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: Çalgija en mijn herinnering aan de Balkan
Het was 1980. Ik kijk in een oude agenda van dat jaar. Mijn jaaragenda’s heb ik bewaard vanaf 1973. Hoe zat het met mijn Balkanreizen in die jaren? De aanleiding is de vraag van Hans of ik een nieuw album van muziekgroep Çalgija wil recenseren. Rond het jaar ’80 van de vorige eeuw kwam ik ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: echt of bijna echt
Nee, in de Algarve kom je van nature niet veel fado tegen. De melancholische fatum van verloren geluk en mislukte, maar bijna bereikbare momenten die tóch gekoesterd worden en bezongen in fadohuizen van het noorden. De Algarve is zonnig en té onbekommerd, tenminste zoals ik het vele wintermaanden heb meegemaakt.
Ooit heb ik een fado ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: Hongaarse herinnering
In coronatijd is het heel erg rustig in huis, maar is er daardoor weer veel ruimte voor herinneringen bij het draaien van mijn laatst aangeschafte cd’s. Met het draaien van déze cd’s komen er ook weer herinneringen aan Hongarije naar boven en daar heb ik nogal wat mee gehad in mijn actieve leven.
Dat begon ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: vrijheid en muziek
In een vlaag van nostalgie in corona tijd – waar alle tijd voor is, maar wat me niet vaak overmande – zette ik die oude DVD van Tsa-Ier op. De volksdans had ik nog maar net (letterlijk) onder de knie, toen iemand mij vroeg voor zoiets als een folkloristische demonstratiegroep (al eerder en vaker gememoreerd). ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: sardana vreugde
In deze corona tijden is het tamelijk rustig in huize Wieringa. Op donderdagavond komen twee muzikale vrienden op bezoek en vormen we driekwart van Dana’s Quartet. Met de koffie en de wekelijkse beslommeringen doornemend op één hoog, komt al gauw de drang voor twee hoog om ons te laven aan elkaars muzieknoten, en om ons ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: Memorie vergald
Een van mijn laatste vakanties, voordat ik definitief stopte met vliegen vanwege toenemend milieu besef en het logische gevolg van vliegschaamte, was samen met vrienden die we in een reisgezelschap in Albanië hebben ontmoet. Zij zijn groot fan van mijn toenmalige Demo dansgroep Paloina en missen geen voorstelling zeggen ze.
Leuk hoe ik later positief wordt ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: Dramatisch radionieuws
“Ik zal volgende week wel wat meenemen, een lijstje waar je langs móet fietsen; een soort muzikale kroegenlijst”.
Mijn ‘vaste waarde’ één keer per maand bij de radio, als mijn programma Avondland de muzikale blik alleen op de Kelten had gericht. Hans wist alles van de Ierse muziek. Waar de belangrijkste fiddlers zaten en in welke ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: Mooiste herinnering aan de Balkan
Aan het begin van mijn hobby-carrière als demodanser was ik vaste bezoeker van het Joegoslavië van verlicht despoot kameraad Tito. Het toerisme was nog niet zo lang daarvoor uit de kinderschoenen gegroeid en op de Balkan ontdekte men ook de financiële voordelen van dit ’reizend volkje-met-goedgevulde-beurs’.
De toenemende milieuvervuiling die deze nieuwe groep teweeg bracht was ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: hokjes
Zoals ik chansonmuziek zie als ouderwetse singer-songwriter muziek waarvan je kunt houden – maar ik niet zo vaak, zo ervaar ik folk en folklore toch anders, als ik even als echte Nederlander in ‘hokjes’ denk.
In onze digi-schrijfsels is er voor het chanson ook regelmatig ruimte en dat is prima. Sommige muziek laat zich wat moeilijker ... lees verder »
Wieringa Wikt en Weegt: corona crisis
Herinneringen zijn rare dingen. Flitsen die door je hoofd schieten op de gekste momenten van de dag. Ik ben eigenlijk niet iemand die lang stilstaat bij het verleden; het zijn gedane zaken. Soms moeilijke zaken maar ja, de dingen die ik niet prettig heb gevonden in mijn verleden die verdwijnen toch makkelijker uit mijn geheugen; ... lees verder »
- 1
- 2