Of we mee gingen, want mijn verleden was tijdelijk te zien in Amersfoort. Dat was nog nét voor de lockdown van januari 2022, toen het theater werd benadeeld ten opzichte van de koopgoot. En onze vrienden wilden weer naar hun jaarlijkse uitje als ‘Vrienden van’ dansgroep Paloina, waar ik vroeger een onderdeel van was. Een […]
Wieringa Wikt en Weegt: afspraak = afspraak Lees verder »
Ik heb een mooi album aangeschaft van een fijne muzikante waar ik vaker naar heb geluisterd, maar dit album van Eliza Gilkyson uit 2020 komt toch net iets dieper binnen. Na het horen van dit prachtalbum probeerde ik een herinnering op te roepen die hier bij zou kunnen passen. Het duurde wél even voor ik iets
Wieringa Wikt en Weegt: protestfolk Lees verder »
Al vroeg kwam het NIVON in mijn leven. Als kind werd ik op deze landelijke club gezet door mijn ouders. Ik ging daar zo intensief mee aan de slag, dat ik nu nog het Nederlands Instituut voor Volks Ontwikkeling en Natuurvrienden werk kan opdreunen. Dé club voor clubjes als: fotografieclub, wandelclub, volksdansclub, stijldansclub, toneelclub. Ik
Wieringa Wikt en Weegt: jong geleerd Lees verder »
Al vroeg vond ik de man op de cd Ship of fools van John Renbourn. Mijn zoektocht binnen de folk kwam van verschillende horen en zeggen situaties. Internet bestond nog niet, maar wat we wél hadden was gesprekken voeren met kennissen en gelijkgestemden over nieuwe muziekwerelden. Iemand had gehoord dat Nic Jones naar Nederland –
Wieringa Wikt en Weegt – Gitaarhelden Lees verder »
Op weg naar mijn wederhelft in Landsmeer reed ik op m’n fietsje langs de Nieuwmarkt en hoorde ik een fanfare die niet uit een geluidsdrager kwam. Het nazomerzonnetje maakte mijn humeur prettig en ik had tijd, dus even kijken waar dat geluid vandaan kwam. Een lange stoet blazers en trommelaars speelde achter een banner van
Wieringa Wikt en Weegt: Gesprek Lees verder »
Vandaag heb ik weer zin in schrijven, maar ik merk dat ik niet bij mijn herinneringen kom. Ik vind het leuk om muziekrecensies te koppelen aan muzikale momenten uit mijn voorbij gegane leven; de momenten van nostalgisch terugkijken naar wat ik heb meegemaakt. Verder kijk ik alleen maar naar voren en zie wat plotseling op
Wieringa Wikt en Weegt: Malthusiaan Lees verder »
Het was 1980. Ik kijk in een oude agenda van dat jaar. Mijn jaaragenda’s heb ik bewaard vanaf 1973. Hoe zat het met mijn Balkanreizen in die jaren? De aanleiding is de vraag van Hans of ik een nieuw album van muziekgroep Çalgija wil recenseren. Rond het jaar ’80 van de vorige eeuw kwam ik
Wieringa Wikt en Weegt: Çalgija en mijn herinnering aan de Balkan Lees verder »
Nee, in de Algarve kom je van nature niet veel fado tegen. De melancholische fatum van verloren geluk en mislukte, maar bijna bereikbare momenten die tóch gekoesterd worden en bezongen in fadohuizen van het noorden. De Algarve is zonnig en té onbekommerd, tenminste zoals ik het vele wintermaanden heb meegemaakt. Ooit heb ik een fado
Wieringa Wikt en Weegt: echt of bijna echt Lees verder »
In coronatijd is het heel erg rustig in huis, maar is er daardoor weer veel ruimte voor herinneringen bij het draaien van mijn laatst aangeschafte cd’s. Met het draaien van déze cd’s komen er ook weer herinneringen aan Hongarije naar boven en daar heb ik nogal wat mee gehad in mijn actieve leven. Dat begon
Wieringa Wikt en Weegt: Hongaarse herinnering Lees verder »
In een vlaag van nostalgie in corona tijd – waar alle tijd voor is, maar wat me niet vaak overmande – zette ik die oude DVD van Tsa-Ier op. De volksdans had ik nog maar net (letterlijk) onder de knie, toen iemand mij vroeg voor zoiets als een folkloristische demonstratiegroep (al eerder en vaker gememoreerd).
Wieringa Wikt en Weegt: vrijheid en muziek Lees verder »
In deze corona tijden is het tamelijk rustig in huize Wieringa. Op donderdagavond komen twee muzikale vrienden op bezoek en vormen we driekwart van Dana’s Quartet. Met de koffie en de wekelijkse beslommeringen doornemend op één hoog, komt al gauw de drang voor twee hoog om ons te laven aan elkaars muzieknoten, en om ons
Wieringa Wikt en Weegt: sardana vreugde Lees verder »
Een van mijn laatste vakanties, voordat ik definitief stopte met vliegen vanwege toenemend milieu besef en het logische gevolg van vliegschaamte, was samen met vrienden die we in een reisgezelschap in Albanië hebben ontmoet. Zij zijn groot fan van mijn toenmalige Demo dansgroep Paloina en missen geen voorstelling zeggen ze. Leuk hoe ik later positief
Wieringa Wikt en Weegt: Memorie vergald Lees verder »
