Nee, in de Algarve kom je van nature niet veel fado tegen. De melancholische fatum van verloren geluk en mislukte, maar bijna bereikbare momenten die tóch gekoesterd worden en bezongen in fadohuizen van het noorden. De Algarve is zonnig en té onbekommerd, tenminste zoals ik het vele wintermaanden heb meegemaakt. Ooit heb ik een fado […]
Wieringa Wikt en Weegt: echt of bijna echt Read More »
In coronatijd is het heel erg rustig in huis, maar is er daardoor weer veel ruimte voor herinneringen bij het draaien van mijn laatst aangeschafte cd’s. Met het draaien van déze cd’s komen er ook weer herinneringen aan Hongarije naar boven en daar heb ik nogal wat mee gehad in mijn actieve leven. Dat begon
Wieringa Wikt en Weegt: Hongaarse herinnering Read More »
In een vlaag van nostalgie in corona tijd – waar alle tijd voor is, maar wat me niet vaak overmande – zette ik die oude DVD van Tsa-Ier op. De volksdans had ik nog maar net (letterlijk) onder de knie, toen iemand mij vroeg voor zoiets als een folkloristische demonstratiegroep (al eerder en vaker gememoreerd).
Wieringa Wikt en Weegt: vrijheid en muziek Read More »
In deze corona tijden is het tamelijk rustig in huize Wieringa. Op donderdagavond komen twee muzikale vrienden op bezoek en vormen we driekwart van Dana’s Quartet. Met de koffie en de wekelijkse beslommeringen doornemend op één hoog, komt al gauw de drang voor twee hoog om ons te laven aan elkaars muzieknoten, en om ons
Wieringa Wikt en Weegt: sardana vreugde Read More »
Een van mijn laatste vakanties, voordat ik definitief stopte met vliegen vanwege toenemend milieu besef en het logische gevolg van vliegschaamte, was samen met vrienden die we in een reisgezelschap in Albanië hebben ontmoet. Zij zijn groot fan van mijn toenmalige Demo dansgroep Paloina en missen geen voorstelling zeggen ze. Leuk hoe ik later positief
Wieringa Wikt en Weegt: Memorie vergald Read More »
“Ik zal volgende week wel wat meenemen, een lijstje waar je langs móet fietsen; een soort muzikale kroegenlijst”. Mijn ‘vaste waarde’ één keer per maand bij de radio, als mijn programma Avondland de muzikale blik alleen op de Kelten had gericht. Hans wist alles van de Ierse muziek. Waar de belangrijkste fiddlers zaten en in
Wieringa Wikt en Weegt: Dramatisch radionieuws Read More »
Aan het begin van mijn hobby-carrière als demodanser was ik vaste bezoeker van het Joegoslavië van verlicht despoot kameraad Tito. Het toerisme was nog niet zo lang daarvoor uit de kinderschoenen gegroeid en op de Balkan ontdekte men ook de financiële voordelen van dit ’reizend volkje-met-goedgevulde-beurs’. De toenemende milieuvervuiling die deze nieuwe groep teweeg bracht
Wieringa Wikt en Weegt: Mooiste herinnering aan de Balkan Read More »
Zoals ik chansonmuziek zie als ouderwetse singer-songwriter muziek waarvan je kunt houden – maar ik niet zo vaak, zo ervaar ik folk en folklore toch anders, als ik even als echte Nederlander in ‘hokjes’ denk. In onze digi-schrijfsels is er voor het chanson ook regelmatig ruimte en dat is prima. Sommige muziek laat zich wat
Wieringa Wikt en Weegt: hokjes Read More »
Herinneringen zijn rare dingen. Flitsen die door je hoofd schieten op de gekste momenten van de dag. Ik ben eigenlijk niet iemand die lang stilstaat bij het verleden; het zijn gedane zaken. Soms moeilijke zaken maar ja, de dingen die ik niet prettig heb gevonden in mijn verleden die verdwijnen toch makkelijker uit mijn geheugen;
Wieringa Wikt en Weegt: corona crisis Read More »
Op mijn vakanties zoek ik altijd eerder naar folklore elementen dan het toeristische van bv. een scheve toren in Italië of een plassend kereltje in België. Om een of andere reden hoor ik ook gelijk of er in de buurt een cd’tje wordt gedraaid of dat een echte muzikant de vingers beroert of met zijn
Wieringa Wikt en Weegt – Slippers en grote bootreis uit het verleden Read More »
….”Maar jij kent zoveel dansen. Hoeveel dansen kén je?”. Ik kon dat destijds niet bij benadering zeggen, maar op de soos deed ik destijds de meeste volksdansen wel mee. Ook nu was het weer een leuke soos en iedereen die ik kende was er weer. Na de zoveelste dans sprak ze mij aan. Ik kende
Wieringa Wikt en Weegt – Jazzy folk van Fisbanda Read More »
Eigenlijk is het iets waar meer creatieve mensen last van hebben: de 7 jaar jeuk. En ook ik merk dat ik, op of rond het 7e jaar bij een dansgroep, bestuur, band of wat dan ook aan creativiteit met anderen, in mij rusteloze gedachten wakker worden. Met dansen bij die fijne demonstratie folkloregroep Paloina raakte
Wieringa Wikt en Weegt – Engelse Tradities Read More »
