Cd’s kort: 3hattrio, Hal Cannon, Gabriela Martina & Maxim Lubarsky, Anna Murtola & Joonas Widenius

Het Amerikaanse 3hattrio bestaat uit Hal Cannon (banjo), Eli Wrankle (viool) en Greg Istock (contrabas). Ze spelen op Come morning soundscapes en langgerekte, trage instrumentals die geïnspireerd werden door het landschap van het Zion National Park in Utah. Het is al de achtste cd van het trio.

Vergezichten van een uitgestrekte woestijn met rode kliffen en een rivier die zich een weg daar doorheen kronkelt als een groen en blauw lint, leverden tien groepscomposities op, met titels als Low mist en Endless sunrise, tezamen goed voor bijna een half uur muziek.

Sfeervol, zeker. Uitermate geschikt om tijdens het ontbijt op te zetten, terwijl je nog wat wezenloos voor je uitstarend je koffie of thee nipt.

Uit een ander vaatje tapt 3hatter Hal Cannon op Cowboy sutra. Als kenner van de geschiedenis van cowboy poëzie en de bijzondere liederen en verhalen uit het Wilde Westen wilde het iets doen met het thema verlies als (rode) draad (sutra in het Sanskrit). Het resulteerde in een album met negen songs: acht traditionals en één compositie van Cannon zelf – Frosted horses.

Voor Cowboy sutra werd Hal Cannon geïnspireerd door drie zangers uit het oude Wilde Westen: Dick Devoll, Kenneth Ward Atwood en Charlie Willis. Zij zongen vooral voor zichzelf tijdens het werk, ook wel voor familie en vrienden, maar bijna nooit voor publiek. Zij leefden tussen 1847 en 1983.

De liederen zijn allen traag en mijmerend, maar klinken niet echt somber. Eerder rustgevend en troostend. Hal Cannon wordt op sommige ondersteund door gastmuzikanten op gitaar, basklarinet, draailier en piano, wat de afwisseling zeker ten goede komt.

Zangeres Gabriela Martina (Zwitserland) en pianist Maxim Lubarsky (Oekraïne) spelen in vast verband samen sinds 2019. De muziek die zij spelen kent talloze invloeden, maar ze zien hun composities als één geheel van muziek, in plaats van afzonderlijke muziekrichtingen te benoemen. Beiden worden in hun eigen genre erg gewaardeerd. Martina met name in jazz en wereldmuziek. Lubarsky in jazz en klassiek.

Op Explorations in sound gebruiken beide muzikanten soundscapes, improvisatie, poëzie en onverwachte bewerkingen van bekende(re) songs uit pop, soul en jazz om een eigen muzikale wereld te creëren. De negen – live opgenomen – nummers van gemiddeld zes minuten kennen een heel divers kleurenpalet. Ze eisen de aandacht van de luisteraar op. Soms verstild, zoals te horen in Letter to Graemlis, soms gejaagd, zoals in In momentum. Perfecte stembeheersing, meer dan doeltreffend pianospel.

Geen makkelijke muziek. Hier moet je echt voor gaan zitten, en geen afleiding toelaten. Dan is de kans groot dat je wordt meegevoerd naar een bijzonder muzikaal landschap.

Murtola en Widenius vormen samen een Fins flamenco duo. Sinds 2000 werken ze samen in verschillende ensembles. Zij brengen op Estrella de Norte, hun debuutalbum, Finse elementen aan in de flamenco. Zo wordt in twee nummers – Piedras en el río (soleá por bulería) en Nacimiento del Hierro (aires de martinete) door Anna in het Spaans vertaalde Finse poëzie gebruikt.

Met enkel zang en gitaar worden elf composities, die zonder meer weten te overtuigen. Met name het gitaarspel van Joonas is hartverwarmend. Hij voegt hier en daar wat percussie toe. In zijn eigen compositie Mi montana mag hij solo aan het werk. Daarmee weet hij de oren te spitsen.

Het klinkt wellicht als een vreemde combinatie, flamenco en Finland, maar Anna Murtola en Joonas Widenius, weten het volledig naar zich toe te trekken.