Cd’s kort besproken: Arnisty, Sofie Livebrant, Tapestri

Arnisty is het alter ego van de Vlaamse zangeres/gitariste Lore De Raeymaekers. Zelf omschrijft ze haar liedjes als “herinneringen aan de kindertijd en verhalen van dagelijkse verwarring”. Heartbeat and home is haar debuutalbum, waarop ze negen zelfgeschreven liedjes heeft gezet die meestentijds minder dan drie minuten duren. Eerder plaatste Arnisty een aantal covers op YouTube, van onder andere de zangeres Dodie (die haar sterk heeft geïnspireerd), The Secret Sisters en The Tallest Man On Earth.

Arnisty heeft een zachte, geruststellende stem en weet je haar liedjes in te trekken, die spaarzaam, maar sfeervol gearrangeerd werden door haar muzikale kompaan Rudi Mertens, met bijvoorbeeld basnoten op de akoestische gitaar, een tinkelende vibrafoon, piano of verleidelijke tweestemmige zang.

De negen liedjes nemen samen nog geen half uur in beslag. Toch heb je niet het gevoel dat het album te kort duurt. Voor het gevoel is het een afgerond geheel.
Het is jammer dat het digi-pack geen enkele informatie bevat, noch over de zangeres, noch over het geboden repertoire.

De Zweedse zangeres, pianiste en gitariste Sofie Livebrant heeft een mini-cd gemaakt met acht liedjes op gedichten van Emily Brönte, de Engelse schrijfster die furore maakte met haar boek Wutherimg heights, maar ook gedichten schreef. Livebrant componeerde de melodieën waarop de poëzie werd gezet. In twee gevallen deed ze dat samen met Johan Lindström, die tevens de arrangementen verzorgde en de opnames maakte.

Eerder, in 2018, zetten Rachel en Becky Unthank tien gedichten van Brönte op muziek, en brachten die uit op cd in hun serie Lines. Vier van de door hen gekozen gedichten werden ook door Sofie Livebrant geselecteerd. Mooi om te merken dat het steeds tot een geslaagd resultaat leidde.

Natuurlijk staan op Weep the time away de muziek en de uitvoering in alle gevallen in dienst van de teksten. Die muziek is sfeerrijk, met inventieve arrangementen. Nogal zwaar meestentijds, maar ook eventjes wat zonniger in Awakening morning laughs.

Een bijzonder mooi uitgesponnen cd, die laat zien (horen) dat poëzie en muziek elkaar heel goed kunnen versterken.

De Welshe zangeressen en songwriters Lowri Evans (tevens gitaar en piano) en Sarah Zyborska (piano) vormen sinds 2019 samen het duo Tapestri. Met Tell me world hebben ze hun debuut-cd uitgebracht. Daarop tien eigen composities, waarvan acht in samenwerking, plus één maal solowerk voor beide vrouwen.

De liedjes werden geschreven vanuit het perspectief van de vrouw, aan de hand van ervaringen, met visie, empathie en emotie. Huiselijk geweld is een thema (de titeltrack) , de post-pandemie periode wordt aangestipt (Come alive), maar ook liefde voor de familie (Genes en She’s a lover) .

Het sterkste wapen van Tapestri is de tweestemmige zang, die prachtig harmonieus klinkt. Op de cd wordt die samenzang begeleid door instrumenten als gitaar, accordeon, pedal steel, bas en drums. Het geluid blijft echter open en transparant, met de zang als focuspunt.
Een overtuigend debuut.