Cd’s kort besproken: Dan Tuffy & Song Crew, Abe Partridge, Denis Cuniot

Country noir zanger/gitarist Dan Tuffy werd geboren in New South Wales, Australië, maar woont al ruim 25 jaar in Nederland. Country star is Dan’s derde album, na Songs from Dan (2017) en Letters of gold (2020).

Zijn nieuwe schijf bevat negen songs, die allen zelf werden gepend, waarvan twee in samenwerking met Madelief van Vlijmen, die tevens achtergrondzang, bas en toetsen verzorgde. Stefan speelde gitaar in pedal steel in, en Mischa Porte drums en percussie.

De opnames vonden plaats in Studio 150 in Amsterdam. De opvallend aanwezige synthesizer geluiden werden ingespeeld door Zlaya Loud, die in zijn eigen geluidsstudio in Barcelona de productie, geluidsmix en mastering deed. Het resultaat is een goed opgenomen, sfeervol album dat niet voor één gat te vangen is.

De Amerikaanse singer-songwriter en kunstenaar Abe Partridge heeft met vertraging zijn tweede album uitgebracht. In 2018 bracht hij het goed ontvangen album Cotton fields and blood for days uit. De bedoeling was dat dat er in 2020 een opvolger zou verschijnen, maar corona gooide roet in het eten. Na de tijd te hebben genomen voor reflectie en bespiegeling is dat album r onder de titel Love in the dark er alsnog gekomen.

Tien van de elf nummers werden door Partridge zelf geschreven. When you go down is van de hand van Betty Jean Robinson. Abe Partridge heeft een wat rasperige stem, die zorgt voor een ruw randje bij de verder tamelijk netjes gebrachte songs. De gitaar van Abe wordt ondersteund door mandoline, cello, extra gitaar, bas en achtergrondzang. Er is voldoende afwisseling in tempo en intensiteit. Het geluid is helder.

Het kunstwerk op de voorkant van het digi-pack is zoals te verwachten valt van de hand van Abe Patridge. De toelichting op de binnen- en achterzijde is geheel in hoofdletters op nog nét leesbaar formaat. Je moet er wat voor over hebben.

Pianist Denis Cuniot heeft met Plays Nano Peylet zijn vijfde klezmer cd uitgebracht. De eerste daarvan verscheen in 1989. Cuniot wisselde zijn free jazz-jaren – waarbij hij veel samenspeelde met en leerde van (de latere Bratsch) klarinettist Nano Peylet – in voor de schoonheid en eenvoud van de Joodse melodieën. Daarmee werden beide musici pioniers van de klezmer muziek in Frankrijk. Voor de onderhavige cd vroeg Denis Cuniot aan Peylet om nummers voor het te componeren en te arrangeren.

Die jazzinvloed vind je overigens met gemak terug in de uitvoeringen die Cuniot heeft vastgelegd. Met enkel pianospel weet hij de aandacht constant vast te houden. Je moet wel van improvisatie-op-het-thema houden, want de hoofdmelodie wordt nogal eens losgelaten.

Het is jammer dat de uitleg bij de dertien tracks alleen maar in het Frans is gesteld, terwijl de inleidende verhalen van Peyet en Cuniot wel (tevens) in het Engels werden opgenomen. Maar ook zonder die informatie geheel te kunnen doorgronden kon ik volop genieten van het pianospel.