Singer-songwriters uit landen die niet vaak bij ons onder de aandacht komen: uit Frankrijk, Canada en Australië. Alle drie met een geheel eigen stijl en vorm, gebaseerd op traditionele muziek, welke kant ze het dan verder ook mogen opbrengen.
From Grey
To dust
(fromgreymusic.bandcamp.com/album/to-dust)

From Grey is een indie folk band uit de Franse stad Nantes. In hun eigen woorden ontmoeten in hun muziek nostalgie, gekte en hoop elkaar. Ze brengen met To dust hun tweede album uit. Het instrumentarium van het trio bestaat uit gitaar, banjo, mondharmonica en percussie. Ze zingen alle drie. Vanaf 2020 werd aan het album gewerkt, waarbij er werd geschreven, opgenomen, geschrapt en weer opgenomen.
Het resultaat is een elftal nummers die invloeden kennen van folk, country, blues, rock. Tom Waits en Nick Cave kijken om de hoek. Energiek, levendig, maar op z’n tijd is er ook ruimte voor verstilling. De teksten zijn wat existentialistisch, met vragen over het hoe en waarom van het leven, en observaties over het menselijk handelen. Opener Soldier is een sterke track, Billie kan me oook bekoren en afsluiter Dead for Halloween is traag kruipend, maar heerlijk bezwerend.
Myriam Gendron
Mayday
(Thrill Jockey, Thrill-615 – 2024)
Myriam Gendron is een zangeres en gitariste uit Franstalig Canada, die met Mayday haar derde geluidsdrager op de markt brengt. Eerder maakte ze Not so deep as a well (2014) en Ma Délire – songs of love, lost and found (2021). Naast haar werk als muzikant werkt ze ook als boekverkoper in Montreal.
Op Mayday staan tien nummers, waarvan vier in de Franse taal. Het gitaarspel van Gendron is absoluut verdienstelijk. Wat terughoudend gespeeld, maar wel melodieus en verwarmend. Dat laat ze horen in instrumentale stukken als There is no east or west en La luz. Maar ook in Long way home (single!), Look down that lonesome road en vooral Quand j’ai était jeune et belle is dit evident. Afsluiter Berceuse is een merkwaardig duet tussen gitaar en saxofoon.
Mayday van Myriam Gendron is geen gelikte plaat, maar een liefdevol in elkaar gestoken verzameling liedjes en melodietjes die je door hun directheid kunnen pakken.

Jess Ribeiro
Summer of love
(jessribeiro.bandcamp.com/album/summer-of-love-3)

De Australische singer-songwriter Jess Ribeiro presenteert met Summer of love haar vierde album. Ze maakte de opnames tijdens een heel onstabiele periode van twee jaar in haar leven, waarbij ze op negende verschillende adressen woonde, waaronder zes maanden in een kerk. Thema’s als isolatie, verlies, verwachtingen en realiteit passeren de revue. De titel van de plaat doet zomerse wijsjes vermoeden, maar niets is minder waar.
De zang en gitaar van Ribeiro wordt ondersteund door elektrische gitaar, bas, saxofoon, viool, keyboards en drums. Die zorgen voor een broeierige sfeer, die aan Nick Cave doet denken (voor wie ze backing vocals deed op zijn Push The Sky Away Tour). Tien nummers telt het album, waarvan een zestal meer dan vier minuten speeltijd kent. Het tempo ligt laag, de stem beweegt zich binnen één octaaf. Niet erg geschikt voor een gezellig feestje dus.