Cd’s kort besproken: Julian Taylor, Su Andersson, Lissie

Julian Taylor is een Canadese singer-songwriter die in 2020 de aandacht trok met zijn akoestische album The ridge. Die plaat wordt opgevolgd door het introspectieve, in Toronto opgenomen Beyond the reservoir, dat enkel zelf gepend repertoire bevat, op één track na (100 proof – met een een citaat van Freight train – komt uit de koker van Tyler Ellis). Taylor is van Mohawk en Caribische komaf, wat waarschijnlijk debet is aan zijn soulvolle zangstem.

Hij heeft een voorkeur voor deinende, mid-tempo liedjes. Die liggen makkelijk in het gehoor en verwarmen je gemoed. Piano, pedal steel en viool geven kleur aan het geluid. Het nummer S.E.E.D.S fungeert als ear-catcher en dat lijkt me een goede keus. Maar ook Murder 13 en I am a tree hebben het in zich om de aandacht te genereren. Slechts 10 nummers staan op Beyond the reservoir, maar die duren samen ruim 49 minuten. Het kortste nummer duurt – op één seconde na – 4 minuten. Julian Talylor weet steeds de aandacht vast te houden.

De Zweedse zangeres/gitariste Su Andersson maakte met Brave een cd om de angsten en zorgen van de corona periode achter zich te laten. Ze verpakte de tien liedjes die ze maakte in een mooi hardcover boekje, met mooie illustraties bij de afgedrukte teksten, die persoonlijke observaties prijs geven. Eerder – in 2020 – maakte Andersson de cd Train stories, over de treinreizen die ze in de Verenigde Staten maakte.

De belangrijkste muzikale ondersteuning krijgt Su Andersson van Henning Sernhede, die de opnames en geluidsmix verzorgde, en ook nog een karrenvracht aan (voornamelijk snaar-) instrumenten inspeelde.

Het resultaat is een tamelijk poppy singer-songwriters album. De zang van Andersson verdrinkt bijna in het geheel van instrumentale kracht. Ondanks dat is Brave een gedegen album.

Elisabeth Corrin Maurus, artiestennaam Lissie, is een Amerikaanse singer-songwriter die al heel wat cd’s, ep’s en singles op haar naam heeft staan. Carving canyons is Lissie’s meest recente uitgave, en die bevat 12 country-folkrock nummers die ze schreef in samenwerking met verschillende andere singer-songwriters. Haar stem wordt nogal eens vergeleken met die van Stevie Nicks, en daar valt wel wat voor te zeggen.

De begeleidingsgroep – gitaar, bas, toetsen, viool, trompet, drums, achtergrondvocalen – speelt hecht en dienend, maar blijft constant op het midden van de weg. Een keuze van producer, opnameleider en geluidsmixer Curt Schneider, die eerder ook onder meer Patty Griffin, Sarah Watkins en Jason Mraz produceerde.
Opener Unravel maakt een frisse indruk, maar al snel zakt de aandacht van deze luisteraar in. De tweede helft van de cd kent wel wat meer afwisseling, maar dat biedt onvoldoende soelaas. Dat is jammer, want zingen kan Lissie wel. En de nummers zijn op zich ook de moeite waard.