Cd’s kort besproken: Kouglof, Andy Martyn, Sgoil Chiuil Na Gaidhealtachd

Andy Martyn is een Ierse Londenaar, die al zijn hele leven lang knoppenaccordeon speelt. Alhoewel hij op meerdere cd’s te horen is op zijn instrument, is Will we give it a go? de eerste schijf die op zijn eigen naam staat. Er staan veertien instrumentale tracks op de cd (reels, airs, hornpipes, jigs, een wals en een barndance tune) die deels traditioneel zijn, maar grotendeels hedendaags. Hoewel ze wel sterk tegen de traditie aanleunen. Daarbij ook eigen composities van Martyn, zoals Déantóir aisling (dream maker) en The light of home. Een keur aan gastmuzikanten verleende medewerking: Gino Lupari (Four Men and a Dog – bodhran), Trevor Hutchinson (Lunasa – contrabas), Michael McGoldrick (Flook, Capercaillie – snare drum), Sinead Egan (The Egan Sisters – gitaar). Om de meest gerenommeerde te noemen. In het cd-boekje krijgt elk nummer een wetenswaardige toelichting. Mooi dat een oude rot in de schijnwerpers wordt gezet.

Kouglof is een vanuit Zwitserland opererende wereldmuziekgroep die uit vijf muzikanten bestaat. Het instrumentarium omvat gitaar, klarinet, bas, percussie en cello. Dat laatste instrument wordt bespeeld door Marianne van Wijnkoop.
Fernsicht is de derde cd van Kouglof, en opvolger van Verdrejter Kopf (2009) en Majstjarnen (2014). Het traditionele en zelf geschreven repertoire (zeven keer het geval) behelst alle mogelijke windstreken. Dat gaat van Mongolië tot Afrika en van Rusland tot Argentinië. Kouglof geeft er absoluut een eigen draai aan. De twaalf nummers weten te boeien. Ze werden live opgenomen in de aula van een schoolgebouw in Chur, wat de levendigheid ten goede komt.

Dit is de twintigste, jaarlijkse cd die het Schotse National Centre of Excellence in Traditional Music uitbrengt. Maar er was iets bijzonders aan de hand. Door de Covid 19 lockdown konden de studenten niet samen spelen, maar moesten ze online lessen volgen en in afzondering oefenen op de stukken en op het juiste moment pieken. Geen eenvoudige opgave, maar getuige de veertien tracks op het album Plockdown (een geestige variant op de Plockton Music School) lukte dat alle deelnemers met verve. De highland pipes, clarsach (harp), accordeons, violen, fluiten, piano’s, cello en vocalen klinken enthousiast en overtuigend.
Eén track wijkt af van de rest: op 9 maart 2020 – vlak voor de lockdown – was er een voorspeelavond van drie Schotse centra voor het excelleren in (traditionele) muziek. De opname van het openingsnummer van die avond, In praise of Plockton/In praise of the pencil, fungeert als opener van de cd.
Ondertussen zijn de voorbereidingen voor de 21e cd-uitgave al weer van start gegaan.