Cd’s kort: Gordie Tentrees & Jaxon Haldane, Thee Holy Brothers, Dean Owens & The Sinners, Siebe Palmen

De Canadese muzikanten Gordie Tentrees & Jaxon Haldane werken al twee decennia – in samenwerking en solo – aan een muziekcarrière. In 2018 brachten ze een live-cd uit. Nu is er het album Double takes, met tien eigen composities die blues, country en bluegrass elementen bevatten. Ze speelden daarbij instrumenten in zoals gitaar, mandoline, lap steel, mondharmonica en banjo, wat tot een aanstekelijk geheel heeft geleid.

Tentrees en Haldane schreven ieder de helft van de goed geconstrueerde songs. In de uitvoering ervan worden ze ondersteund door onder andere Steve Mackey (bas), Shawn Fichter (drums), Tania Elizabeth (viool) en Charlie McCoy (mondharmonica). Doorgewinterde muzikanten. Opgenomen in Nasville in de Troubadour Studios in zes dagen tijd. Het hele album ademt een live gevoel uit.

Het Amerikaanse power-folk duo Thee Holy Brothers bestaat uit zanger/gitarist Marvin Etzoni (één van de oprichters van Lone Justice) en zanger/keyboardspeler Willie Aron. Etzoni schreef alle tien nummers op High in my balloon. Het is het tweede album van Thee Holy Brothers.

Toen de mannen bezig waren aan de opvolger van hun debuutalbum My name is Sparkle, werd bij Etzoni kanker vastgesteld, terwijl Aron’s echtgenoot aan dezelfde ziekte overleed. Dat zorgde ervoor dat het duo nog hechter ging samenwerken. Toen Etzoni kankervrij werd verklaard, was hij dermate opgelucht, dat hij High in my balloon schreef.

Elektrische gitaren en krachtig slagwerk mengen zich prima met compacte tweestemmige zang. Op de helft van het album speelt het duo een paar akoestische tracks, die de drive vasthouden, maar toch voor afwisseling zorgen. Hard meezingen in het donker.

Dean Owens is een Schotse zanger/gitarist die met Spirit ridge zijn twaalfde album heeft uitgebracht. Zijn speelstijl valt te scharen onder americana. Zijn twee voorlaatste albums – Sinner’s shrine (2022) en El Tiradito, the curse of sinner’s shrine (2023) – waren een samenwerking met Calexico en werden sterk beïnvloed door de panoramische Amerikaanse woestijn.

Door Calexico-voorman John Convertino kwam Owens in contact met de Italiaanse producer en musicus Don Antonio. Met als gevolg dat Spirit ridge in Italië werd opgenomen en elementen herbergt die werden geïnspireerd door Italiaanse, Amerikaanse en Schotse landschappen. De twaalf nummers op de cd (de lp bevat er slechts elf) klinken rauw met een pastoraal randje.

De vaste kern van begeleidende muzikanten is Italiaans. De standaard rockbezetting verrijkt mt koperblazers. Daarnaast een zestal muzikale gasten, zoals de eerder genoemde Convertino (marimba, vibrafoon), Christopher Stout (viool) en Nuala Kennedy (fluit).

Een album met een vol geluid en toch ook voldoende subtiliteit.

Zanger en liedschrijver Siebe Palmen passeerde al eerder de revue in de recensiekolommen van New Folk Sounds met de ep’s Onkruid en Zo zijn dromen niet gebouwd. Nu is er opnieuw een ep, die net zoals zijn voorgangers vier nummers telt: Maartse buien.

Met de nieuwe ep brengt Siebe Palmen een ode aan de tiende verjaardag van de relatie met zijn vriendin. Het openingsnummer Lente schreef hij vlak na het ontstaan van hun relatie, maar bracht het tot nu toe niet verder dan live-uitvoeringen en een telefoon-opname, ondanks het herhaalde verzoek van zijn vriendin om een degelijke opname te maken. Nu dus ingelost.

Ook het er op volgende lied Of is een liefdeslied, een al wat oudere fraaie ballade met een filosofisch karakter. De twee laatste nummers zijn helemaal nieuw: De seizoenen (waarin de relatie wordt vergeleken met de wisselende jaargetijden en weersomstandigheden) en Ondanks alles, waarin de liefde sterker is dan alle onhebbelijkheden en verschillen.

Mooi, licht en helder gezongen door Siebe palmen, die zonder meer overtuigend over komt. Met de drie ep’s bij elkaar is er ondertussen toch genoeg materiaal voor een cd of lp voorhanden.