Deze aflevering van Collector’s item is gewijd aan de liedjes die Lennaert Nijgh schreef voor Cobi Schreijer, de uitbaatster van De Waag in Haarlem in de jaren zestig. Met die liedjes betaalde Lennaert Nijgh menigmaal zijn drankrekening. Hij kreeg geen zakgeld van zijn ouders, kon ze wel altijd om geld vragen, maar vond het raar om hen de kannen wijn te laten vergoeden.
Cobi Schreijer wordt gezien als de belangrijkste grondlegger voor de Nederlandse folkrevival van de jaren zeventig. Al sinds de Tweede Wereldoorlog legt zij zich toe op het vertolken van het Nederlandse volksmuziekrepertoire. Om de liederen goed tot hun recht te laten komen huurt ze in Haarlem begin jaren zestig De Waag af, om zelf te spelen, maar ook om andere artiesten een podium te geven. Lennaert Nijgh is al snel vaste klant.
Nijgh schreef zo’n tiental teksten voor Cobi Schreijer, waar zij muziek bij componeerde. Daarvan zijn er in 1968 zes op ep/single verschenen. Eerst was er de vier nummers tellende ep Dag Haarlem! Lennaert herinnerde zich het titelnummer aldus: “Een heel romantisch lied met een Godfried Bomans-achtig schema. Dat zong ze dan in De Waag, in het kaarslicht, wij hielden allemaal elkaars hand vast, omhelsden elkaar. Prachtig, aandoenlijk die sfeer!”.
De holle boom bij Kraantje Lek gaat over een oude mythe dat uit die boom de kindertjes zouden komen. Andere nummers zijn De ballade van de Spanjaardslaan en St. Bavo en het meisje.
Niet veel later komt er een single uit, met op de A-kant De belleman en op de andere zijde De supermarkt. Eerstgenoemd nummer neemt Cobi Schreijer later opnieuw op voor haar cd Klein ritueel, maar De supermarkt is waarschijnlijk wel het meest onbekende op plaat uitgebrachte nummer van Lennaert Nijgh. De single die ik in bezit heb is niet centrisch geperst, dus er zit nogal wat zweving in. Dat geldt nog meer voor De belleman, als voor de B-kant. Dat is natuurlijk spijtig, maar we zullen het er mee moeten doen. Geen idee of dit geldt voor de gehele oplage van de single.
Andere teksten die Nijgh voor Cobi schreef hebben titels als Het laatste glas, De marskramer, Het schandaal van Haarlem, en het Waaglied. Die blijven tot op de dag van vandaag onuitgegeven.Naarmate Lennaert Nijgh meer succes krijgt als tekstschrijver, krijgt hij zoveel aanvragen, dat hij het niet meer kan bijhouden. Het gebeurt dan wel dat hij teksten die hij al aan Cobi heeft gegeven, alsnog verkoopt aan andere artiesten.
Dat gebeurde bijvoorbeeld bij het lied Victoria. Liesbeth List had een nieuwe single nodig, dus ging de tekst naar Thijs van Leer om er muziek bij te maken. Cobi Schreijer had het al in De Waag en voor de radio gezongen met een eigen melodie. Ook bij het lied Moeder Medea overkomt het haar. Dat ging naar Hetty Blok. Op de al eerder genoemde cd Klein ritueel vind je Cobi’s versie.
Het overbekende lied De Noordzee was eigenlijk voor Cobi Schreijer bedoeld, maar werd een single voor Boudewijn de Groot. En De markiezin komt op de eerste lp van Elly Nieman terecht. Iets waar Cobi razend over was.
Het citaat van Lennaert Nijgh komt uit het boek Testament, leven en werk van Lennaert Nijgh, geschreven door Peter Voskuil, uitgegeven in 2007.
beste lezer,
ik las het verhaal over Cobi Schreijer en Lennaert Nijgh. Met nam “Dag Haarlem” interesseert me: wij willen dit met Popkoor Harlem Nocturne ten gehore brengen en zijn op zoek naar de originele opname. als iemand die heeft, wil die dan met mij contact zoeken? ik ga er vanuit dat De Redactie mijn email kan doorgeven…….