 |
Maryann’s Garden
(CMCD001/1)
Wie kent nog Cristine Merienne? Eind vorige eeuw was ze de helft van het Bretonse duo Sedrenn, dat in Nederland redelijk veel succes kende. De twee dames, Merienne en Elisa Vellia zetten na Sedrenn ieder een solocarrière voort. Waar Vellia(niti) naar haar Griekse roots terugkeerde, bleef Merienne dichter bij de Keltische (Iers en Schots) en Bretonse uitgangspunten. Maar ze bleef niet hangen in het oeverloos repeteren, herbewerken van gekende en minder bekende songs en tunes.
Op haar laatste cd Maryann’s garden is een duidelijke ontwikkeling te horen. Jawel, ze zijn er nog, die geïnterpreteerde traditionals, zoals het Bretonse Annaig Kalvez, samen met een bewerkte compositie van Kristen Nogues, een Franse traditional (le verte epine), twee Schotse (the brig o Perth van Corrina Hewit en Burns’ Glommy winter’s noo awa) en de evergreen The trees they grow high. Uiterst bekend bij folkliefhebbers, maar door Merienne voorzien van een zeer verrassend, jazzy arrangement.
De rest van de elf tracks zijn eigentijdse songs. Soms geheel eigen werk, dan weer in samenwerking. In de uitvoering valt die sonore stem op: zuiver, ingehouden of juist krachtig, strak of juist met de perfect gedoseerde vibratie. Vooral aangenaam om naar te luisteren. Haar harpspel is vanouds betrouwbaar, gedegen, maar ook avontuurlijk.
Naast het vertrouwde melodische waagt ze zich ook aan meer moderne stukken. Zeer knap is bijvoorbeeld haar uitvoering van Baz valan van Nogues, niet het makkelijkste stuk om te spelen. Voyageur/Songshyttevalsen kent een fraaie melodische structuur, maar het is toch met name die heerlijk swingende cadans die boeit. Merienne gebruikt regelmatig een toonsoortwisseling, zowel in tunes als in songs. Dat maakt een en ander spannend. Heel knap is de eigen compositie An dekred 6666. Gek genoeg doet me dat sterk aan het werk van Vellia denken. Er is trouwens niks mis met een recht toe recht aan tune als The brig o Perth.
Afwisseling kent het album voldoende. Toch kunnen wat meer uptempo zangnummers geen kwaad. The trees bewijst dat Merienne dat zeker aan kan.
