Damast Duo – Safar

Safar
(eigen beheer, www.damastduo.com)

Met accordeonist Jonas Malfliet en de Syrische violist Shalan Alhamwy stappen we in hun Safar voor een instrumentale rondreis die ons van Syrië tot Vlaanderen voert, met een uitgebreide tussenstop in de Balkan. Laatstgenoemde is in essentie opgeleid vanuit de klassieke Arabische muziek, maar sloeg van daaruit zijn vleugels uit naar diverse einders. Sinds hij in België verblijft vinden we hem terug bij GFVP (Gent Folk Violin Project) en Olla Vogala (twee geesteskinderen van Wouter Vandenabeele, EPO (Expat Philharmonic Orchestra) en dit duo dat net hun Safar uitbracht.
Hij dirigeert ook het Syrisch-Turks-Belgisch wereldmuziekorkest Jiraan, terwijl hij voor zijn vlucht naar hier lid was van The Syrian National Symphony Orchestra, The National Orchestra of Arabic Music en Damascus Chamber Orchestra. Ook Malfliet maakt deel uit van Olla Vogala en Jiraan, en vinden we daarnaast terug bij Les Busiciens en Transpirandansa.
Damast verwijst uiteraard naar het luxueuze textiel dat ooit het uithangbord was van de Syrische hoofdstad Damascus, en zich vandaar uit verspreidde via de Zijderoute. Het staat zowat symbool voor de historische handels- en culturele uitwisselingen tussen Oost en West, waarbij ze met hun muzikale bloemlezing uiteraard een brug slaan tussen die twee culturen, virtuoos, met ruimte voor improvisatie.

We doen eerst de bakermat van de mediterrane cultuur aan met een zonovergoten Griekse dans, waarna we ons onderdompelen in de trage, melancholieke stemming uit de Hongaarse poesta met Szép asszonynak kurizálok, dat gecounterd wordt door de dansante uptempo Gyors czárdás. Hier in de buurt pikken ze meteen nog een Sorbische (Slavische minderheid die deels in Duitsland, deels in Polen leeft) instrumentale klaagzang op Je länger je lieber.
Beide protagonisten leveren ook een eigen compositie af. Alhamwy doet dit met een evocatie van Old homs (verwijzend naar zijn geboortestad), waarbij Ali Shaker als gast opduikt met integere qanunbegeleiding. Jonas voert een al even nostalgisch klinkend À la mémoire du passé aan, waarna de stemming terug wat meer uitgelaten wordt met een pittige Macedonische traditional.
Vervolgens stoppen ze een set Belgische dansen Maclotte de Steinbach/Prins Karel in een oriëntaalse verpakking, waarmee we onder meer even aan het jiggen kunnen slaan. Hal asmariloon, een Syrisch traditioneel nummer, dompelt ons vervolgens terug onder in droefenis en introspectie, vooral gedragen door de doorleefde strijkstok van Alhamwy. We krijgen minder de gelegenheid om kennis te maken met het Oostenrijkse aanbod… Hier wel met een typische, plechtstatige Landler. Na de wervelende Bulgaarse horo Sedi donka krijgen we als kers op de taart één – door gastzangeres Luna Ersahin ingezongen – Armeens lied ‘Gançum em ari ari’, waarbij haar kompaan Ray Riveros op heel subtiele wijze een integere gitaarbegeleiding toevoegt, aan opnieuw een melodie die zweeft tussen hoop en wanhoop.

Hoewel hun arrangementen heel sober en integer blijven bereiken ze met hun twee instrumenten een verrassend volle klank, die vooral het gevolg is van de technische virtuositeit waarmee ze hun instrument beheersen. Best wel heel dansbare, maar ook buitengewoon dankbare luistermuziek treffen we hier.

Scroll naar boven