Now is the time
(Mars Label Group 2703210297)
Ik volg Danny Guinan, de nationale Nederlandse knuffel-Ier al sinds zijn samenwerking met bassist Ronald de Jong zo rond de eeuwwisseling en daarna met eigen band en als belangrijke teamspeler in de formatie O’Dreams. Daar hanteerde hij niet zijn handelsmerk, de akoestische gitaar, maar vooral de elektrische variant. Maar zelfs dan weerklinkt de lichtvoetigheid in de stevige begeleiding.
Guinan heeft de laatste periode gekozen om tijd voor eigen songs te nemen. Het wordt in de pers beschreven als een break met het verleden, een nieuwe start. Ik kan alleen maar herkenningspunten vinden in het werk op Now is the time. Toegankelijke nummers, vlotte melodieën, geen moeilijkdoenerij, een zekere vorm van opgewektheid en vakmanschap.
De composities zitten dus goed in elkaar. Wellicht dat de productie van het nieuwe album aanleiding geeft tot andere conclusies. Want al in de openings-titeltrack krijg je te maken met een ‘wall of sound’ productie. De strijkers overheersen op den duur het klankbeeld, waardoor de finesses verzuipen in het geheel. Een erg poppy aanpak, die volgens mij Danny met zijn kwaliteiten helemaal niet nodig heeft. Regards kent een meer gedoseerde aanpak en dat komt de song ten goede.
Naast Guinan vervult O’Dreams collega Ed Veltrop op toetsen een belangrijke rol. Leon Klaasse (drums), Ray-Edgar Duyne (bas) en Glenn Schwarzer (elektrische gitaar) dragen eveneens hun steentje bij. Maar het liefst hoor ik Guinan toch in transparante ballads als Ochon met fraai pickingwerk of akoestisch gitaar en effectieve sound toevoegingen in een vlotte, lekker lopende melodie.
Guinan is geen echt grote zanger, maar weet toch de expressie in zijn stem te leggen om voldoende te boeien. De muziek is niet vooruitstrevend, vernieuwend, maar gewoon degelijk en goed. De teksten onthullen universele thema’s met herkenbare gedachten en situaties van alle dag.
Je zou denken dat het alles middelmaat is, maar daar stijgt het toch echt ver bovenuit. Wel oppassen niet in de mainstream popsound meegesleurd te worden, Danny. Hoe het wel kan? Zo’n lekker swingende poppy song als Any day now toont aan dat je beperken tot de essentie zijn schoonheid kent. En met een bluesy song als Enchantment, inclusief heerlijke hammond door Veltrop, win je veel sympathie.
