Toevoeging: deze recensie werd geschreven net voordat David Crosby op 18 januari 2023 op 81-jarige leeftijd overleed.
BMG 538640290
Ook al nadert hij de tachtig, stilzitten kan de voormalig Byrds en Crosby, Stills, Nash & Young muzikant niet. Na een paar jaar met CPR gewerkt te hebben, heeft de excentrieke David Crosby nu zijn vaste begeleiders ondergebracht in The Lighthouse Band. Gitarist, bassist en vocalist Michael League werkte al in 2016 mee aan het album Lighthouse, gitariste en zangeres Becca Stevens en toetseniste-zangeres Michelle Willis voegden zich twee jaar later bij het duo op het album Here if you listen.
In feite eet Crosby van meerdere walletjes, want tussendoor nam hij ook nog op met een aantal oude maten, waaronder James Raymond. De opnamen voor Live at the Capitol Theatre vonden plaats op 8 december 20118, relatief oud dus al. Een deel van het materiaal stamt uit de laatste Crosby studio-albums Sky trails en Here if you listen, aangevuld met onvermijdelijke klassiekers uit zijn CSN(&Y) periodes. Naast de audio-opnamen krijg je bij deze dubbelaar ook een DVD met de registratie van het concert.
Het gaat er gemoedelijk aan toe, Crosby is ontspannender dan ooit. Een reden kan zijn dat zijn drie begeleiders het grootste deel van de instrumentatie voor hun rekening nemen en dat doen ze prima. Een klassieker als Guinevere staat als een huis. De klank is op een paar tracks met elektrische (bas)gitaar na volledig akoestisch, waarbij Crosby in zijn kracht is. De uitvoeringen zijn transparant en bijvoorbeeld de meer jazzy composities – zoals opener The us below – worden derhalve een stuk minder neurotisch uitgevoerd als in de studiovariant. De meerstemmigheid -een wapenfeit van Crosby – is grandioos. Vagrants of Venice wordt deels meerstemmig gezongen, deels in een soort canon of tegenzang met een subtiele gitaarbegeleiding.
Uptempo nummers wisselen af met slow tempo ballads. Alle leden dragen een steentje bij op compositorisch vlak. Klassiekers als eerdergenoemde Guinevere, Laughing, Carry me en Woodstock krijgen verrassende en subtiele uitvoeringen mee en doen niet onder voor de originele versies. Zo wordt What are their names volledig a capella en overtuigend gezongen. Deja vu is voorzien van een spannend intro en eindigt in een krachtige apotheose. David Crosby kan het ondanks de hoge leeftijd en iet wat sleet op de stembanden nog steeds. Als hij maar de juiste muzikanten om zich heen heeft…
