Rags
(Smoked Recordings)
De eerste zangnoten van Davie Lawson klonken alsof ik de verkeerde schijf in handen had. Neil Young was mijn eerste indruk en dat is de rest van de cd ook zo gebleven. De grenzen van folk worden door Davie op dit album wel heel erg op de proef gesteld. Tekstueel is het een en al metafoor en ware bloemlezingen. Dit is de derde cd van Davie. Gelukkig maar… want tijdens een interview, afgenomen net voor de demo van deze plaat uit zou komen, meldde hij dat hij wilde stoppen met muziek maken en door wilde gaan als leraar. In plaats daar van komt hij onder andere in april naar Nederland voor het geven van een aantal concerten. Luisterend naar Rags maakt het mij wel heel nieuwsgierig. De sound is die van Bob Dylan uit de Desire periode. Het album geeft nauwelijks ruimte om op adem te komen en is zeker een aanrader voor diegene met een voorliefde voor de sound van Young en Dylan.
