 |
Roadside
(Buda Musique 860322)
Diogal Sakho is een mij onbekende 48 jarige singer-songwriter uit Senegal, die met Roadside toch al zijn vierde album uitbrengt. Diogal logenstraft het stereotype beeld dat we van Senegalese muzikanten hebben: swingen, uptempo beats en altijd een brede glimlach. Diagol bezingt op Roadside echter de keerzijde van het leven.
Dat doet hij in zijn moedertaal, het Wolof. Hij neemt het op voor degen die zijn uitgesloten van de gemeenschap: de weerlozen, vluchtelingen vanwege oorlog, maar ook verstotenen door eigen familie of gemeenschap. Hij doet dat in zeer toegankelijke songs, waarbij de akoestische (nylon of darmsnarige) gitaar van de Senegalees centraal staat. Met knap fingerpicking werk, mooie harmonische akkoorden en gevoelvolle melodieën begeleidt hij zijn ietwat hese, maar indringende stem.
Op de meeste nummers worden subtiel extra instrumenten toegevoegd: een cello, soms slechts alleen percussie en/of een bas, maar heel efficiënt en ingetogen. Trouwens, swingen doet het ook, maar dan nederig. Luister maar eens naar het zwoele, pakkende Yene. Hommage a Ali Farka Toure valt qua thematiek wellicht wat uit de boot, maar zeker niet muzikaal. De nummers worden afgewisseld met korte geluidscreaties die bijdragen aan de sfeer.
Luistermuziek uit een West Afrikaans land: het bestaat en hoe! Roadside is een doordacht, aansprekend, overtuigend album en een van de verrassingen van dit jaar.
