Driemaal Frémeaux & Associés

De Franse uitgever Frémeaux & Associés heeft zich een reputatie opgebouwd als behoeder van het collectief auditief geheugen. Hij brengt niet enkel politieke toespraken, theater of boeken uit op cd, maar heeft ook al een vrij omvangrijke muziekcatalogus. Daarin krijgt jazz een belangrijke plaats. Ook het Frans chanson is een van Frémeaux’s belangrijke domeinen. Van het Frans chanson zijn onlangs weer drie mooie uitgaven verschenen: Ricet Barrier, Patachou en Georges Brassens.

 

FA5457FA5457

Ricet Barrier is wellicht de minst bekende van de drie, maar eens je zijn liedjes ontdekt hebt kan je die naam niet meer vergeten. Je kan hem zeker een apart geval noemen binnen het genre. Weinigen maakten zo’n leuke en verrassende liedjes als hij. Oude vrijsters, kasteelvrouwen, clochards, krantenventers, allemaal inspireerden ze Barrier tot vrolijke liedjes. Deze in 1932 geboren man die turnleraar werd, volgde in 1955 het ‘Petit Conservatoire de la Chanson de Mireille’ waar hij de knepen van het schrijven meekreeg. Vanaf dan was hij een van de vele jonge chansonniers die avond na avond optrad in de vele kleine cabarets die Parijs toen rijk was. De nu uitgebrachte dubbel-cd laat niet alleen hemzelf horen. Er staan ook heel wat artiesten op die tussen 1958 en 1961 zijn liedjes vertolkten. En dat waren vaak niet de minsten uit de chansonwereld. Voor Les Frères Jacques was hij een bevoorrecht schrijver. Een verzameling liedjes door de auteur zelf en door zijn vertolkers brengt mee dat op deze cd’s meerdere keren hetzelfde lied te horen is maar in verschillende vertolkingen. Het mooie Le Crieur de journaux bijvoorbeeld wordt gezongen door Barrier zelf, maar ook door Marcel Amont (die een bijzonder mooie vertolking neerzet) en door Erick Monty. Van het erg leuke La Servante du château horen we vertolkingen van Barrier (tweemaal zelfs), van Denise Benoit, van Les Joyeux Fanfarons, van Lucette Raillat en van Lily Fayol. Deze dubbel-cd brengt terecht een minder bekend en wat vergeten chansonnier terug in de aandacht. Voor liefhebbers van humoristische chansons!

 

FA5405
FA5405

Het belang van Patachou voor het Frans chanson is groot. In haar café-chantant hebben onder meer Brassens en Brel hun debuut gemaakt. Maar zelf heeft Patachou ook prachtige vertolkingen van grote chansons gebracht. Al bleef zij wat in de schaduw van vertolksters als Juliette Gréco of Catherine Sauvage, toch geniet ik telkens weer van haar stem en haar persoonlijke stijl. En deze dubbel-cd met veertig chansons, opgenomen tussen 1950 en 1961 biedt alle kansen om van Patachou te genieten. Zij is wellicht het meest bekend om haar vertolkingen van chansons van Aristide Bruant en van Georges Brassens. Ook Guy Béart, Léo Ferré, Francis Lemarque, Charles Aznavour zijn grote namen waarvan nummers op deze dubbelaar staan. Maar ook van minder bekende auteurs zingt zij erg genietbare liederen. Enkele titels bij wijze van voorbeeld: La bague à Jules, Ballade Irlandaise, Voyage de noces, Cherbourg avait raison. En niet te vergeten, de originele versie van La chose (Les ratés de la bagatelle), het chanson dat we in het Nederlands kennen onder de titel Er zijn mensen die ’t doen, gezongen door Ronnie Potsdammer. Deze dubbel-cd laat ons Patachou horen in wat wellicht haar belangrijkste periode was als chansonnière.

 

FA5455
FA5455

Is Van Brassens nog wat nieuws uit te brengen? Dat vroeg ik me toch af nadat zijn compleet werk al meerdere keren werd heruitgegeven met telkens enkele extra’s zoals dat in de platenindustrie genoemd wordt. Er is ook al een zes-cd-box uitgebracht met live-opnames van concerten tussen 1959 en 1976. En toch geeft Frémeaux & Associés een positief antwoord op deze vraag. In hun nieuw opgestarte reeks ‘Live in Paris’ brengen zij een opname uit van een récital in de Parijse Olympia in november 1962. Brassens zingt zestien nummers, zichzelf begeleidend op gitaar en bijgestaan door zijn vaste contrabassist Pierre Nicolas. Maar wat liefhebbers van die grote chansonnier het meest zal bekoren op deze cd zijn de nummers 17 tot 25, opgenomen bij radiozender Europe 1 tussen 28 november en 26 december 1955. Europe 1 is een zender die Brassens altijd trouw is gebleven en aan dewelke hij vaak een voorsmaakje gaf van de chansons die hij zou uitbrengen op een volgende elpee. De chansons van Brassens die vaak gecensureerd werden op de openbare omroep werden wel uitgezonden door die commerciële zender. De hier als extra’s meegegeven chansons zijn dus vertolkingen van liedjes die nog wat bijgewerkt werden achteraf of die hij toch wat anders vertolkte toen hij ze definitief op plaat liet vastleggen. Geen onuitgegeven liedjes, maar wel tot nog toe onuitgegeven versies. Voer dus voor verzamelaars en voor grote fans van Brassens. Eén iets is me onduidelijk: waarom zette de uitgever op het hoesje een foto van Brassens die duidelijk veel later dan 1961 werd genomen?

Scroll naar boven